Per 1 januari 2021 is de NEN 6068:2016 vervangen voor de 2020 versie. De nieuwe versie heeft onder andere tot doel om branduitbreiding via een spouw te voorkomen. Eventueel door het treffen van maatregelen. Ook wordt in de NEN 6068:2020 de NEN-EN 13501-1 direct aangestuurd. NEN-EN 13501-1 staat voor Brandclassificatie van bouwproducten en bouwdelen, Classificatie op grond van resultaten van beproeving van het brandgedrag.
Inmiddels zijn we bijna 2 jaar verder. Bij Nieman ervaren we dat in het huidige bouwproces het beoogde niveau van brandveiligheid van de gevels nog beperkt structureel wordt geborgd. In dit artikel leest u over de verschillen tussen beide versies, de belemmering én wat mogelijke oplossingsrichtingen kunnen zijn om aan de NEN6068-2020 te voldoen.
“Voor uitwendige scheidingsconstructies hoeft de WBDBO-eis niet in alle gevallen gerealiseerd te worden in een bouwkundige brandwerendheid. Dit is afhankelijk van de aanwezige brandoverslagrisico’s ter plaatse van de gevels. Het brandoverslagrisico vanuit een appartement naar het bovengelegen appartement, via de buitenzijde van de gevel, kan beoordeeld worden met brandoverslagberekening die is uitgevoerd volgens NEN 6068 (Bepaling van de weerstand tegen branddoorslag en brandoverslag tussen ruimten). In de toepassingsvoorwaarde van de bepalingsmethode volgens de NEN 6068 staat dat materialen toegepast in de gevel, grenzend aan de buitenlucht, minimaal moeten voldoen aan brandklasse B.
Vanaf 1 januari 2021 is de NEN 6068 versie 2016 vervangen voor de 2020 versie. In de NEN 6068:2016 stond al omschreven: “De gevel mag niet in belangrijke mate bijdragen aan de brandvoortplanting over de gevel. Hierbij wordt geacht dat de gevel grenzend aan de buitenlucht bestaande uit bouwmateriaalcombinaties ten minst voldoen aan brandklasse B. Een uitgangspunt is dat branduitbreiding via de spouw niet mogelijk is.”
In de nieuwe versie (2020) van de NEN 6068 is dit verduidelijk naar: “Bovendien moeten maatregelen worden getroffen om branduitbreiding via een spouw te voorkomen. Met name bij voor vlammen toegankelijke spouwen, zoals bijvoorbeeld bij tweede huid-façades of klimaatgevels, zijn aparte voorzieningen nodig. Bij traditionele spouwmuren verdient dit ook aandacht, met name in de detaillering.”
Daarbij wordt nu ook de NEN-EN 13501-1 direct aangestuurd. Dit betreft de norm voor ‘Brandclassificatie van bouwproducten en bouwdelen, Classificatie op grond van resultaten van beproeving van het brandgedrag’. Hierin staat dat de gevelconstructie tot een diepte van 200 mm vanaf de buitenzijde beproefd moet worden. Die gevelconstructie moet voldoen aan brandklasse B (end-use). Dit betekent dat er binnen die 200 mm materialen kunnen voorkomen die niet voldoen aan klasse B en grenzen aan toch de buitenlucht in de spouw. Daarnaast geeft een gevel die is opgebouwd uit brandklasse B-producten géén garantie op een brandklasse B (end-use) gevelopbouw volgens de NEN-EN 13501-1.
Maar we ervaren bij Nieman dat in het huidige bouwproces het beoogde niveau van brandveiligheid van de gevels beperkt structureel wordt geborgd. In de praktijk komt dat doordat de detaillering bij bouwaanvraag vaak nog niet (volledig) is uitgewerkt. De detaillering en de materialisatie van de gevelopbouw is vaak nog niet helemaal bekend en er wordt niet getoetst op het voorkomen van een mogelijke spouwbrand.
Eventueel oplossingsrichtingen kunnen gezocht worden in:
Afdichten van de spouw met onbrandbare platen
Gevelcompartimentering toepassing in de vorm van firebarrier / carvity Barrier volgens testrapport leverancier
