Menu

Filter op
content
PONT Omgeving

Reactie op aanpak stikstofproblematiek, plan van 4 oktober 2019

Het nieuwe plan betekent geen grondige aanpak van de stikstofproblematiek. De noodzakelijke halvering van de stikstofemissie gaat er de komende 5-10 jaar niet komen. Dit betekent dat onze natuurgebieden de komende decennia nog zwaar overbelast zullen blijven worden met stikstof (ammoniak en NOx) en verder achteruit zullen gaan.

4 oktober 2019

Het nieuwe plan betekent geen grondige aanpak van de stikstofproblematiek. De noodzakelijke halvering van de stikstofemissie gaat er de komende 5-10 jaar niet komen. Dit betekent dat onze natuurgebieden de komende decennia nog zwaar overbelast zullen blijven worden met stikstof (ammoniak en NOx) en verder achteruit zullen gaan.

In de veehouderij wordt de deur weer opengezet naar een verdere schaalvergroting en bouw van mega- en gigastallen. Gezien de recente handelsverdragen met Ukraine en Zuid-Amerika zal de race to the bottom van de productie van dierlijke producten onverminderd doorgaan en veel boeren zullen in eerste instantie meegaan met de schaalvergroting maar uiteindelijk toch het hoofd niet boven water kunnen houden.

De verkeerssector hoeft voorlopig nauwelijks iets te doen. De harde lobby van de ANWB heeft ervoor gezorgd dat slechts hier en daar de maximum snelheid omlaag gaat. Het kabinet laat hier mee ook zien doof te zijn voor argumenten van Longfonds en medici om de NOx-concentraties op zo kort mogelijke termijn te verminderen. Het kabinet laat het belang van een kleine groep automobilisten, die 130 km/uur willen blijven rijden, prevaleren over de gezondheid van kinderen en ouderen. Luchtvaart en de vrachtwagentransportsector kunnen weer rustig achterover gaan leunen.

Er komen honderden biomassacentrales bij, zwaar gesubsidieerd met ruim 11 miljard. Met dit bedrag wordt de emissie van extra NOx en ammoniak, fijnstof, dioxines en furanen gefinancierd. Als er al geringe effecten van de beperkte snelheidsverlaging zijn dan zal deze te niet worden gedaan door extra stikstofemissie uit de biomassacentrales, waarmee hout uit Amerikaanse, Canadese en Baltische landen in Nederland zullen worden opgestookt: bossen worden in onze biomassacentrales gesubsidieerd opgestookt om het klimaat te redden.

De huidige aanpak zal gaan leiden tot een hausse van juridische procedures.

Enkele punten:

  1. Een zwak compromis waarbij partijen niet in staat zijn gebleken om over hun schaduw heen te springen; opnieuw geen duidelijke keuzes;

  2. Duidelijk dat LTO (CDA) nog steeds in het kabinet zit. Idem ANWB (VVD);

  3. Onvoldoende lering getrokken uit de uitspraken; uitspraken zijn nog steeds niet goed doorgedrongen: eerst depositie reductie en herstel, daarna pas weer projecten;

  4. Stikstof trekt zich niets aan van gemeente en provincie grenzen; problemen grotendeels over de schutting van lagere overheden gegooid; basale weeffout

  5. Snelheid maar beperkt omlaag, gemiste kans om snelle depositiereductie te bereiken; gemiste kans om SLA te betrekken;

  6. Wegen bijbouwen? Juridisch nauwelijks haalbaar;

  7. Gebiedsgerichte aanpak veehouderij: oude wijn in nieuwe zakken: zie vroegere reconstructieplannen;

  8. Geen moratorium op nieuwe stallen of biomassacentrales; honderden biomassacentrales met veel stikstof en fijnstof uitstoot komen erbij: 11,4 miljard subsidie voor toename van stikstofemissie;

  9. Er mogen zelfs weer (mega)stallen worden gebouwd;

  10. 2% ammoniak emissie reductie sanering varkenshouderij druppel bekende gloeiende plaat;

  11. Hervorming van veehouderij nodig, in plaats van investeren in stallen;

  12. Drempelwaarde, intern salderen en extern salderen geven grote juridische risicos; Er moet eerst op gebiedsniveau verzekerd gaan worden dat instandhoudings-doelstellingen gehaald gaan worden. Het realiseren van die doelen zelf hoeft niet persé direct, maar wel is zekerheid vereist over het gaan halen van die doelen. Pas wanneer naleving van artikel 6, lid 1 en 2 Habitatrichtlijn is verzekerd ontstaat ruimte voor salderen en vrijstellingen onder drempelwaarden. Saldering met afroming van 30% is in strijd met de Habitatrichtlijn als niet met een ecologische toets wordt aangetoond dat de instandhoudingsdoelen gehaald gaan worden zodat juridisch hard gemaakt wordt dat bij saldering inderdaad over een mitigerende maatregel kan worden gesproken. De afroming van 30 % als element in het maatregelenpakket kan wel, maar alleen op voorwaarde dat het halen van de instandhoudingsdoelen wordt aangetoond. En dat is het grote manco, want dat zal niet lukken met alleen vrijwillige sanering van piekbelasters. Een afroming met 75% is noodzakelijk om voldoende reductie te halen;

  13. Legalisatie van 3300 meldingen met een generieke maatregel? Juridisch niet mogelijk;

  14. In de huidige economische context is het voor de boer onmogelijk om over te gaan naar circulaire landbouw;

  15. Industrie/energiesector/luchtvaart kan achterover leunen;

  16. Een hausse aan juridische procedures te verwachten, zonder ferm programma met 50% emissiereductie in 10 jaar zijn we in 2-3 jaar weer terug bij af;

  17. Klimaatbossen: goed idee, maar lange termijn; robuuste verbindingszones wegbezuinigd door Bleker en niet meer teruggekomen; geen geld voor;

  18. Maatregelen leiden niet tot onvoldoende stikstofdepositiereductie;

  19. Alles bij elkaar te weinig om alle bouwprojecten echt goed vlot te trekken;

Mbt veehouderij: Regering trekt geen lessen uit het verleden/Oude wijn in nieuwe zakken

Dit zijn plannen alsof er nooit een Reconstructiewet en provinciale reconstructieplannen zijn geweest. De Reconstructiewet uit 2002 waarmee de intensieve veehouderij zou worden hervormd en stallen rondom natuurgebieden zouden worden uitgeplaatst heeft vele honderden miljoenen heeft gekost. Enkel voor Limburg wordt een bedrag van 940 miljoen genoemd. Die wet heeft het buitengebied van half Nederland op zijn kop gezet door het planologisch opnieuw in te delen in extensiveringsgebieden, verwevingsgebieden en landbouwontwikkelingsgebieden (de beruchte LOG's). En aan het einde van de rit hoofdzakelijk schaalvergroting, nog meer bulkproductie, disfunctionerende luchtwassers, en megastallen heeft opgeleverd. Opgedrongen aan bewoners in die LOG's die niet wisten wat hen overkwam, omdat hen niets was verteld en tallozen ernstig in de problemen heeft gebracht. Van het uitplaatsen van veehouderij rond Natura 2000 zones is weinig terecht gekomen. Het extensiveringsbeleid hoofdzakelijk een mislukking. De reconstructieplannen zijn allemaal een stille dood gestorven. Dit is nog geen 10 jaar geleden gebeurd. Zie de provinciale evaluaties van de reconstructieplannen, die overigens enkel nog met moeite op internet zijn te vinden. Of zie "LOG BOEK, Landbouwontwikkelingsgebieden in beeld" van de Dienst Landelijk Gebied van mei 2010. Met deze recente ervaring wil het kabinet nu opnieuw met een gebiedsgerichte aanpak aan de slag gaan op basis van vrijwilligheid? Alsof er nooit een reconstructiedebacle heeft plaats gehad, waar conclusies uit moeten worden getrokken! Hier dreigt iets vreselijk mis te gaan.

Kabinet: stikstofprobleem snel en zorgvuldig aanpakken

Artikel delen