"Strengere eisen aan de onderbouwing van de legestarieven.Nee, dat verwacht ik niet. Ondanks de discussies die regelmatig door - bijvoorbeeld - de Vereniging Eigen Huis worden aangezwengeld, ziet de verantwoordelijke minister voor de Omgevingswet niets in landelijke normen voor de hoogte van (bouw)leges."
Lokale autonomie
Wanneer een gemeente op verzoek van een burger of bedrijf een bouwaanvraag in behandeling neemt, kan die gemeente de kosten die hiermee gemoeid zijn in rekening brengen via legesheffing (en ja, straks geldt dit ook voor milieuaanvragen!). De grondslag hiervoor vind je in artikel 229 van de Gemeentewet.
En die kosten kunnen per gemeente verschillen door lokale omstandigheden. Denk hierbij aan huisvestingskosten, personeelskosten, het niveau van dienstverlening en verschillen in de fysieke leefomgeving.
Landelijk opgelegde normen zouden geen recht doen aan de lokale autonomie van gemeenten (om accenten te zetten in lokaal beleid en de eerdergenoemde lokale kostenverschillen).
Beperking & toelichting
Overigens geldt er straks nog steeds de wettelijke beperking van kostendekkendheid (artikel 229b Gemeentewet). De opbrengsten van de leges mogen dus niet de kosten overstijgen.
Ook moeten gemeenten (en provincies) inzichtelijk gaan maken hoe de legestarieven zijn vastgesteld. Hoe? Met een cijfermatige en inhoudelijke toelichting op de totstandkoming en kostendekkendheid van de leges. Dan zien burgers hoe de tarieven zijn vastgesteld en welke elementen daarin een rol spelen.
Bron:
nadere memorie van antwoord Omgevingswet van 12 februari 2016
#Omgevingswetsgeschiedenis
