Twee derde van de projecten die als gevolg van PFAS stil kwamen te liggen, komt weer op gang. Dit komt doordat in november de norm van het toegestane PFAS is verruimd en doordat gemeenten hun bodemkwaliteitskaarten op orde hebben. Dit blijkt uit een rondgang van de VNG langs gemeenten.
Bedrijven en gemeenten moeten wel zo snel mogelijk duidelijkheid krijgen over een definitieve norm. De impact van de krappe PFAS-norm van 0,1 microgram per kilo die het ministerie van I en W in juli 2019 instelde, was enorm. In vrijwel alle gemeenten kwamen projecten stil te liggen. Met de verruiming naar 0,8 microgram toegestane PFAS is het grondverzet wel weer op gang gekomen, maar gemeenten wachten nog steeds op een definitieve norm. Een definitief handelingskader moet deze onzekerheid weg nemen.
Een vijfde van de gemeente geeft aan vragen te krijgen van verontruste inwoners over gezondheidsrisico’s. Daarom moet er een interventiewaarde worden vastgesteld waarmee eventuele gezondheidsrisico’s kunnen worden ingeschat.
Vrijwel alle gemeenten hebben al een bodemkwaliteitskaart of zijn daarmee bezig. Daarbij wordt de huidige, tijdelijke PFAS-norm meegenomen. Het opstellen van bodemkwaliteitskaarten kost tijd en geld. Met een definitieve normering weten gemeenten waar ze aan toe zijn. Ook grondverzetbedrijven hebben duidelijkheid nodig. Een kwart van de respondenten geeft dat deze bedrijven in financiële problemen zitten.
