Menu

Filter op
content
PONT Omgeving

Surfen direct naast een kerk en klooster? RiF010 gaat (voorlopig) niet door

Aan de zuidzijde van de Englischer Garten in München stroomt de rivier Eisbach. Op deze plek – je verwacht het niet midden in de stad – verzamelen zich surfliefhebbers van over de hele wereld. Deze surfers komen af op de indrukwekkende kunstmatige golven op de Eisbach waarop uitstekend gesurft kan worden. De gemeente Rotterdam wil met het project RiF010 een soortgelijke toeristische trekpleister realiseren in zijn stadscentrum.

Rachid Benhadi 15 juni 2016

Helaas voor de gemeente (en de surfliefhebbers) heeft de rechtbank Rotterdam in haar uitspraak van 10 juni 2016 (

ECLI:NL:RBROT:2016:4329

) een streep door de plannen gezet. De rechtbank is van oordeel dat onvoldoende rekening is gehouden met de te verwachten geluidhinder ter plaatse van de naastgelegen kerk en klooster van de Dominicanen. Deze uitspraak valt op door de heldere overwegingen die de rechtbank wijdt aan de gebreken die kleven aan de ruimtelijke onderbouwing (in het bijzonder de daarin opgenomen beoordeling van de geluidsaspecten van RiF010).

RiF010

In het centrum van Rotterdam moet, zo is de bedoeling, een (spectaculair) binnenstedelijk watersportgebied aan de Steigersgracht worden gerealiseerd (het project

RiF010

). Het water in de Steigersgracht zal worden gezuiverd tot helder zwemwater en een technische installatie moet golven (tot 1,5 meter hoog) door de gracht laten rollen. Waterliefhebbers zouden dan kunnen golfsurfen, kajakken, raften, zwemmen en dergelijke. Watersporten kunnen vermoeiend zijn, en daarom was in de plannen ook rekening gehouden met de realisatie van een strandhuis (met horecafunctie) waar ook kanos en bootjes gehuurd zouden kunnen worden.

Gebreken in de ruimtelijke onderbouwing

Omdat RiF010 in strijd is met het bestemmingsplan, is een omgevingsvergunning voor planologisch strijdig gebruik noodzakelijk. In de ruimtelijke onderbouwing van deze omgevingsvergunning moet (o.a.) uiteengezet worden dat het project niet in strijd is met een goede ruimtelijke ordening. Onderdeel hiervan is tevens een beoordeling van de vraag in hoeverre het project RiF010 zich verhoudt tot omliggende geluidgevoelige functies, zoals de naastgelegen kerk en klooster. Uitgangspunt hierbij is dat geluidhinder veroorzakende functies in de directe nabijheid van een kerk en klooster, zeker in een stadscentrum, niet bij voorbaat uitgesloten hoeven worden. Wel dient in het kader van een goede ruimtelijke ordening beoordeeld te worden of deze functies met elkaar verenigbaar zijn. Omdat RiF010 meer dan een marginale functieverandering met zich brengt die zelfs voor een stadscentrum een grote en ingrijpende ruimtelijke uitstraling heeft, gelden hoge eisen voor de ruimtelijke onderbouwing. En daar wringt in het geval van RiF010 precies de schoen. De onderbouwing van het project voldoet namelijk niet aan deze hoge eisen. De rechtbank stelt, voor zover relevant, verschillende gebreken vast in de ruimtelijke onderbouwing:

  • in de ruimtelijke onderbouwing is niet ingegaan op de vraag naar de (on)verenigbaarheid van de (functies van de) kerk in het gebied en RiF010. Tevens is geen rekening gehouden met de mogelijkheid of waarschijnlijkheid dat RiF010 ook publiek op de kades zal aantrekken en dat dit voor de nodige onrust en geluidbelasting zal zorgen. Het standpunt van het gemeentebestuur dat RiF010 en de Dominicanen daar als goede buren uit moeten kunnen komen, acht de rechtbank enigszins gratuit. De bereidheid van de vergunninghoudster RiF010 te sluiten tijdens begrafenissen is in elk geval niet afdwingbaar. Daarbij merkt de rechtbank op dat dit ook niet goed inplanbaar lijkt, omdat het inherent is aan begrafenissen dat die onverwacht komen en RiF010 de planning of het programma voor zon dag mogelijk niet (altijd) op het laatst zal kunnen wijzigen;

  • bij de in het akoestische rapport opgenomen beoordeling van het stemgeluid (i.v.m. de toets aan een goede ruimtelijke ordening) kunnen vraagtekens worden geplaatst. De rechtbank plaatst (onder meer) kanttekeningen bij het uitgangspunt dat slechts 50% van alle mensen op het terras tegelijk zullen gaan roepen. Daarnaast is niet duidelijk wat nu precies onder roepen en wat onder schreeuwen wordt verstaan;

  • het aan de omgevingsvergunning verbonden voorschrift dat de vergunninghoudster verplicht door middel van organisatorische maatregelen erop toe te zien dat bezoekers zich houden aan bepaalde gedragsregels kan geschreeuw van surfers en/of publiek in de praktijk niet (helemaal) voorkomen.

De door de rechtbank geconstateerde gebreken resulteren in een vernietiging van de omgevingsvergunning. Kan er dan definitief niet meer gesurft worden in het stadscentrum van Rotterdam? Dat hoeft niet zo te zijn. Het is uiteraard afwachten wat burgemeester en wethouders na deze vernietiging gaan doen (zij zullen een nieuw besluit moeten nemen). Zoals de rechtbank terecht opmerkt, hoeven geluidhinder veroorzakende functies in de directe nabijheid van een kerk en klooster, zeker in een stadscentrum, niet bij voorbaat uitgesloten hoeven worden. Dit vergt echter wel een zorgvuldige(re) beoordeling en inpassing. In dit kader kan het bijvoorbeeld noodzakelijk zijn om wijzigingen in het project aan te brengen al dan niet in combinatie (voor zover al mogelijk) met het treffen van maatregelen aan de zijde van de kerk en het klooster.

Artikel delen