In de uitspraak van 26 april 2024 (ECLI:NL:RVS:2024:1730, nog niet gepubliceerd op www.rechtspraak.nl) oordeelt de voorzieningenrechter van de Afdeling dat de gemeenteraad met zijn besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan dat voorziet in de bouw van 210 woningen en de realisatie van vier standplaatsen voor woonwagens niet discriminatoir handelt ten opzichte van verzoeker.
Verzoeker wenst aanspraak te maken op een woonwagenstandplaats en voert aan dat de gemeenteraad tegen de achtergrond van het oordeel van het College voor de Rechten van de Mens van 4 oktober 2022 met het planologisch mogelijk maken van slechts vier standplaatsen discrimineert door hem geen reëel zicht te bieden op een woonwagenstandplaats.
De voorzieningenrechter overweegt dat het relativiteitsvereiste van art. 8:69a Awb naar verwachting in de weg staat aan een inhoudelijke beoordeling van de beroepsgronden van verzoeker: hoewel het voorzien in voldoende standplaatsen in zijn algemeenheid onder de norm van een goede ruimtelijke ordening kan vallen, kan verzoeker in deze procedure voor zo’n algemeen niet opkomen en houdt zijn persoonlijke belang om de beschikking over een standplaats te verkrijgen in dit geval geen verband met deze norm.
Omdat verzoeker geen grondpositie heeft in het plangebied en evenmin een direct omwonende is, heeft verzoeker volgens de voorzieningenrechter onvoldoende belang bij het vaststellingsbesluit. Vanwege het naar voren brengen van een zienswijze tegen het ontwerpbestemmingsplan ontleent verzoek zijn beroepsrecht enkel aan zijn belang bij de behartiging van zijn recht op inspraak.
De voorzieningenrechter overweegt dat de gemeenteraad met het onderliggende beleid juist probeert tegemoet te komen aan het oordeel van het College voor de Rechten van de Mens. Verzoeker kan zijn belangen volgens de voorzieningenrechter het beste dienen door zich in te schrijven voor een standplaats.
