De eiser stelt: Aan deze vorderingen (de schadevordering) heeft [verweerder] ten grondslag gelegd dat op de aan zijn perceel grenzende percelen infrastructurele werken zijn en worden verricht door de gemeente en het consortium en dat als gevolg daarvan het perceel van [verweerder] , dat eerst het hoogste punt in de omgeving was, lager is komen te liggen dan de omliggende percelen en dat die percelen daardoor nu afwateren op het perceel van [verweerder] waar dat eerst en van nature andersom was. Deze situatie heeft tot wateroverlast op het perceel geleid met als gevolg dat schade is ontstaan aan de opstallen van [verweerder] .
De Procureur Generaal overweegt in een recent advies aan de Hoge Raad over het juridisch kader:
- Aan de orde is of de gemeente en het consortium onrechtmatig hebben gehandeld jegens [verweerder] en wateroverlast hebben veroorzaakt door de omgeving rondom zijn perceel op te hogen en te bebouwen. [verweerder] heeft een beroep gedaan op art. 5:39 BW (rov. 20.4).
- Of het veroorzaken van hinder onrechtmatig is, is volgens vaste rechtspraak afhankelijk van de aard, ernst en duur van de hinder en de daardoor veroorzaakte schade in verband met de verdere omstandigheden van het geval, waaronder de plaatselijke omstandigheden. Het beschikken over een publiekrechtelijke vereiste vergunning is niet zonder meer bepalend voor het antwoord op de vraag of jegens een derde sprake is geweest van onrechtmatige hinder (HR 16 juni 2017, ECLI:NL:HR:2017:1106) (rov. 20.5).
- De gemeente en het consortium waren verplicht voldoende maatregelen te treffen om schade aan de aan [verweerder] toebehorende zaken te voorkomen. [verweerder] mocht daarom verwachten dat de gemeente en het consortium voldoende rekening zouden houden met zijn belangen en bijzondere zorg zouden betrachten om te voorkomen dat [verweerder] schade zou lijden. De gemeente en het consortium behoorden daarom vóór aanvang van en tijdens de duur van de werkzaamheden te onderzoeken of en in hoeverre de werkzaamheden mogelijkerwijs gevolgen hadden die zouden kunnen leiden tot het ontstaan van schade voor [verweerder] (HR 21 april 2000, ECLI:NL:HR:2000:AA5590, Hof Amsterdam 12 mei 2020, ECLI:NL:GHAMS:2020:1364) (rov. 20.6).
