1.1.Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het tussenvonnis van 2 januari 2024,

- de mondelinge behandeling van 13 maart 2024, waarvan door de griffier aantekeningen zijn gemaakt.

1.2.Ten slotte is vonnis bepaald.

2.1.Enexis heeft aansluitingen gerealiseerd naar aanleiding van een aanvraag op www.mijnaansluiting.nl. Omdat de naam van [gedaagde] onder “aanvrager” en “betaler” was vermeld, heeft Enexis hem de factuur gestuurd. [gedaagde] stelt dat hij niet de opdrachtgever is en dus niet hoeft te betalen. Achteraf is gebleken dat niet [gedaagde], maar zijn zoon de overeenkomst had willen sluiten, maar per ongeluk de naam en oude adresgegevens van zijn vader had laten staan.

2.2.De kantonrechter is van oordeel dat [gedaagde] de factuur, met bijkomende kosten, moet betalen. Hij zal hierna uitleggen hoe hij tot dat oordeel is gekomen.

3.1.Enexis is netbeheerder en beheert het openbare gas- en elektriciteitsnet in de provincies Limburg, Noord Brabant, Drenthe, Overijssel en Groningen.

3.2.Naar aanleiding van een aanvraag via www.mijnaansluiting.nl heeft Enexis twee aansluitingen gerealiseerd, aan de [adres 1] en [adres 2] in [plaats]. Aan deze aansluiting is een offerte van 7 juli 2022 en een akkoordverklaring daarop voorafgegaan:

(…)”

3.3. [betrokkene], de zoon van [gedaagde], heeft de offerte op 14 juli 2022 ondertekend en daarmee opdracht gegeven voor de werkzaamheden.

3.4.Bij factuur van 5 december 2022 heeft Enexis een bedrag van € 2.260,28 in rekening gebracht bij [gedaagde]. Ondanks herhaalde aanmaningen is dit bedrag niet betaald.

4.1.Enexis vordert betaling van € 2.628,79, met rente en proceskosten. Dit bedrag bestaat uit € 2.260,28 aan het factuurbedrag, € 29,47 aan rente daarover en € 339,04 aan buitengerechtelijke incassokosten.

4.2.Enexis legt aan haar vordering ten grondslag dat een overeenkomst tussen haar en [gedaagde] als opdrachtgever tot stand is gekomen en dat [gedaagde] zijn daaruit voortvloeiende betalingsverplichtingen niet is nagekomen.

4.3. [gedaagde] voert - voor het eerst op de mondelinge behandeling - als verweer dat niet hij, maar zijn zoon [betrokkene] de opdrachtgever is. De vordering moet daarom volgens [gedaagde] worden afgewezen.

4.4.Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover nodig, nader ingegaan.

5.2.Op de mondelinge behandeling heeft [betrokkene] verklaard dat hij zijn account in 2020 heeft gebruikt om een aansluiting voor zijn vader aan te vragen, die toen ging verhuizen. Volgens [betrokkene] heeft hij daarbij de naam en het toenmalige adres van zijn vader ingevuld bij “aanvrager” en “betaler”. Die gegevens zijn bij de aanvraag in 2022 per ongeluk blijven staan. Enexis heeft dat niet betwist, maar heeft er op gewezen dat het de verantwoordelijkheid is van degene op wiens naam het account staat, om te zorgen dat de gegevens die daarin staan, kloppen. De kantonrechter is dat met Enexis eens. De aanvraag die leidde tot het aanbod (de offerte) is gedaan met de naam en adresgegevens van [gedaagde]. Het aanbod (de offerte) is vervolgens ook met die gegevens geaccepteerd. Enexis kon en mocht er onder deze omstandigheden namelijk van uitgaan dat zij met [gedaagde] een overeenkomst sloot. De kantonrechter is van oordeel dat de vergissing die [betrokkene] heeft gemaakt, door per ongeluk de gegevens van zijn vader te gebruiken, terwijl bovendien de gegevens van [gedaagde] niet waren aangepast, onder deze omstandigheden voor rekening en risico moeten komen voor [gedaagde]. In de offerte staat expliciet aangegeven dat de aanvrager financieel verantwoordelijk is. Ook wordt de aanvrager gewezen op het controleren van de gegevens. Verder weegt de kantonrechter mee dat [gedaagde] op geen enkel moment heeft gereageerd op aanmaningen van Enexis, die aan het huidige adres van [gedaagde] zijn gestuurd en waarvan hij de ontvangst niet heeft betwist.

5.3.De conclusie is dat de vordering van Enexis zal worden toegewezen. Dat betekent dat [gedaagde] zal worden veroordeeld tot betaling van de factuur.

5.4.Enexis vordert vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten. Het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit) is van toepassing. Het verzuim is op of na 1 juli 2012 ingetreden. De kantonrechter stelt vast dat [gedaagde] een consument is (een natuurlijk persoon die niet heeft gehandeld in de uitoefening van een beroep of bedrijf). Daarom moet de kantonrechter controleren of is voldaan aan de dan geldende extra eisen voor de verschuldigdheid van buitengerechtelijke incassokosten (artikel 6:96 leden 5 en 6 BW). Enexis heeft aan [gedaagde] een aanmaning gestuurd die voldoet aan de eisen van artikel 6:96 lid 6 BW. De gevorderde vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is niet hoger dan het tarief dat in het Besluit is bepaald. Daarom wordt € 339,04 toegewezen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de datum dat de dagvaarding is betekend.

5.5. [gedaagde] is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van Enexis worden begroot op:

6.1.veroordeelt [gedaagde] om aan Enexis te betalen een bedrag van € 2.628,79, te vermeerderen met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW over een bedrag van € 2.599,32, met ingang van 5 juni 2023, tot de dag van volledige betaling,

6.2.veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten van € 1.427,84, te betalen binnen veertien dagen na aanschrijving daartoe, te vermeerderen met de kosten van betekening als [gedaagde] niet tijdig aan de veroordelingen voldoet en het vonnis daarna wordt betekend,

6.3.verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,

6.4.wijst het meer of anders gevorderde af.