1.1.In het besluit van 31 mei 2022 (het bestreden besluit) heeft het college de bezwaren van eiser tegen beide primaire besluiten (I en II) ongegrond verklaard.

1.2.Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

1.3.De rechtbank heeft het beroep op 17 januari 2024 op zitting behandeld. Eiser is verschenen, bijgestaan door de gemachtigde. Het college heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigden. Namens [derde partij 1] is [persoon A] verschenen, bijgestaan door de gemachtigde. Namens [derde partij 2] is [persoon B] verschenen. Namens [derde partij 2] is [persoon C] verschenen.

2.1.Eiser ondervindt in de nachtelijk uren overlast doordat vrachtwagens ten behoeve van [derde partijen] langs de woning van eiser rijden en door het laden en lossen van vrachtwagens.

2.2.Op 29 juni 2021 heeft eiser het college verzocht om handhavend op te treden tegen [derde partij 3] en [derde partij 2] en deze bedrijven te verbieden om ’s nachts te laden en te lossen en vrachtwagens te laten rijden. Op 26 augustus 2021 is verzocht om ook [derde partij 1] te verbieden om ’s nachts te laden en te lossen en vrachtwagens te laten rijden.

2.3.Het college heeft beide verzoeken los van elkaar behandeld en afgewezen op 5 oktober 2021, respectievelijk 14 februari 2022. Het college heeft hieraan ten grondslag gelegd dat het geluid van vrachtverkeer over de openbare weg niet is toe te rekenen aan [derde partijen] .

2.4.In de beslissing op bezwaar van 31 mei 2022 heeft het college de motivering aangevuld met de overweging dat overtreding van de geluidnormen ten gevolge van het laden en lossen niet waarschijnlijk is gelet op – samengevat – de afstand en de obstakels die zich bevinden tussen de woning van eiser en [derde partijen] .

2.6.Artikel 2.17, zesde lid, van het Activiteitenbesluit milieubeheer (Activiteitenbesluit), zoals dat tot 1 januari 2024 gold, bevat samengevat weergegeven, grenswaarden voor het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau (Lar, LT) en het maximaal geluidniveau (Lamax), veroorzaakt door een glastuinbouwbedrijf en laad- en losactiviteiten ten behoeve van en in de onmiddellijke nabijheid van een glastuinbouwbedrijf. De in de periode tussen 06.00 uur en 19.00 uur maximale geluidsniveaus (LAmax) zijn niet van toepassing zijn op laad- en losactiviteiten (artikel 2.17, zesde lid, aanhef en onder b, van het Activiteitenbesluit).

2.7.Op grond van de zorgplichtbepaling, neergelegd in artikel 2.1, tweede lid onder f, van het Activiteitenbesluit, heeft het bevoegd gezag de bevoegdheid maatwerkvoorschriften te stellen voor indirecte hinder. Indirecte hinder is die geluidhinder die niet wordt veroorzaakt door activiteiten of installaties binnen de inrichting, maar die wel aan de inrichting is toe te rekenen.

2.8.Ter bescherming tegen geluidhinder heeft de wetgever de geluidnormen van artikel 2.17 van het Activiteitenbesluitn

Zoals dit heeft gegolden tot 1 januari 2024.

2.9.Het college komt beleidsruimte toe bij beantwoording van de vraag of het gebruik zal maken van de bevoegdheid om maatwerkvoorschriften te stellen en dient daarbij een belangenafweging te makenn

ECLI:NL:RVS:2018:3463.

2.10.Het college stelt dat de laad- en losactiviteiten van [derde partijen] plaatsvinden op meer dan 100 meter van de woning van eiser. Het maximale geluidsniveau dat in de nachtperiode mag plaatsvinden bedraagt volgens het Activiteitenbesluit 60 dB(A). Volgens de rekentool van het college betekent dit dat op een afstand van 100 meter bij de bron (de plek waar de laad- en losactiviteiten plaatsvinden) 112 dB(A) moet worden geproduceerd om bij de woning van eiser boven de 60 dB(A) uit te komen. Daarnaast ligt de laad- en losplaats van [derde partij 1] het dichtst bij de woning op 120 meter en bevindt zich bebouwing in de vorm van een kas en een woning tussen de woning en deze laad- en losplaats.

2.11.Volgens het college is de indirecte hinder, veroorzaakt door het vrachtverkeer, niet aan [derde partijen] toe te rekenen. Handhavend optreden is volgens het college daarom niet mogelijk.

2.12.Eiser heeft ter zitting toegelicht dat de overlast vanwege het laden en lossen alleen ziet op de locatie [locatie 5] . Deze ligt volgens eiser op een afstand van 80 meter van de woning van eiser.

2.13.Verder voert eiser aan dat indirecte hinder wel meetelt, omdat het verkeer van de inrichting te onderscheiden is van het overige verkeer dat zich op de betrokken weg ( [locatie 6] ) kan bevinden. Het vrachtverkeer ten behoeve van [derde partijen] onderscheidt zich immers van het overige verkeer, omdat ter plaatse een aslastbeperking geldt van 4,8 ton. De vrachtwagens die rijden van en naar [derde partijen] zijn volgens eiser zwaarder en moeten dus gebruik maken van een ontheffing.

2.14.Namens [derde partijen] is toegelicht dat zij niet zijn gevestigd op de [locatie 5] en dat dit een andere onderneming betreft. Daarnaast is toegelicht dat zij gebruik maken van collectief transport, waarvan ook andere bedrijven dan [derde partijen] gebruik maken. Onduidelijk is of het transportbedrijf een ontheffing nodig heeft en, indien dat het geval is, of het bedrijf dat het collectief transport verzorgt, over een dergelijke ontheffing beschikt. Zij wijzen er daarnaast op dat ook andere bedrijven in de omgeving, die geen gebruik maken van het collectief transport, gebruik maken van [locatie 6] met vrachtwagens en landbouwvoertuigen.

3.1.Hoewel het college voorafgaand aan het bestreden besluit de activiteiten ter plaatse van [locatie 5] niet heeft beoordeeld, is de rechtbank van oordeel dat het besluit daardoor niet gebrekkig is. Hiervoor is van belang dat pas tijdens de zitting duidelijk is geworden dat de klachten van eiser voor wat betreft het laden en lossen zien op de laad- en losactiviteiten van een ander bedrijf dat is gevestigd aan de [locatie 5] . Niet in geschil is dat geen van [derde partijen] daar is gevestigd en daar dan ook niet laden en lossen. Eiser heeft in zijn verzoeken om handhaving uitdrukkelijk verzocht om handhavend op te treden tegen de overlast in de nachtelijke uren die is toe te rekenen aan de drie met naam genoemde kwekerijen. Het is aan eiser om zijn verzoek voldoende concreet te maken. De rechtbank vindt het terecht dat het college het handhavingsverzoek aldus heeft opgevat dat eiser het oog heeft gehad op mogelijke overtredingen van de door hem genoemde kwekerijen.

3.2.De beroepsgrond slaagt niet.

2.15.Op de zitting is door het college naar voren gebracht dat [locatie 6] een doorgaande weg is die gebruik wordt door zowel de transporteur van [derde partijen] , als door andere bedrijven in de omgeving. Het gaat daarbij om meerdere vrachtwagens die rijden voor meerdere bedrijven. Dit is door eiser niet bestreden. Dat, zoals eiser heeft gesteld, de vrachtwagens van het transportbedrijf, dat voor [derde partijen] het transport verzorgt, vanwege de aslast over een ontheffing moeten beschikken, maakt niet dat de hinder aan [derde partijen] moet worden toegerekend. Daarmee is immers nog niet gezegd dat het vrachtverkeer van en naar [derde partijen] zich door zijn snelheid en rij- en stopgedrag onderscheidt van het overige vrachtverkeer dat zich op de betrokken weg kan bevinden.

2.16.Voor zover sprake is van een overtreding van de Wegenverkeerswet 1994, omdat mogelijk vrachtwagens met een te hoge aslast zonder ontheffing over [locatie 6] rijden, overweegt de rechtbank dat in dat geval niet het college maar de politie bevoegd is om daartegen handhavend op te treden.

2.17.De beroepsgrond slaagt niet.

2.18.Het beroep is ongegrond. Dat betekent dat het bestreden besluit in stand blijft. Eiser krijgt daarom het griffierecht niet terug. Hij krijgt ook geen vergoeding van zijn proceskosten.