Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: AWB 18/4262
in de zaak tussen
en
Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Gooisemeren te Bussum, verweerder.
(gemachtigde: mr. M. Niemeijer)
Verweerder heeft op 17 januari 2018 een verkeersbesluit genomen (het verkeersbesluit).
Bij besluit van 9 juli 2018 heeft verweerder het bezwaar van eisers ongegrond verklaard (het besluit op bezwaar).
Eisers hebben beroep ingesteld.
De zitting heeft plaatsgevonden op 5 februari 2019. Eisers waren aanwezig. Namens verweerder waren mr. A. Vermeulen en A. Mulder aanwezig. Derde-partij is niet verschenen.
1. Het pleintje op de kop van de Burgemeester Van Hasseltlaan/ Pater Wijnterlaan in Naarden heeft een beperkt aantal parkeerplaatsen. Alleen vergunninghouders mogen er parkeren. Eisers hebben zo’n parkeervergunning. In het verkeersbesluit heeft verweerder op het pleintje een strook voor zes à zeven plaatsen aangewezen voor betaald parkeren. Voor die strook geldt de vergunning niet; er mag alleen tegen betaling worden geparkeerd. Het betaald parkeren op deze plaatsen geldt van maandag tot zaterdag tussen 9:00 en 18:00 uur. Verweerder heeft het verkeersbesluit genomen op verzoek van de derde-partij die een [praktijk] in de buurt heeft. Klanten kunnen er zodoende tegen betaling parkeren. Daarnaast beschikken medewerkers van de [praktijk] nog over drie parkeervergunningen.
2. Eisers betogen dat het verkeersbesluit en het besluit op bezwaar niet zorgvuldig zijn genomen en onvoldoende zijn gemotiveerd.
3. De rechtbank oordeelt als volgt.
3.1.Door het verkeersbesluit kunnen vergunninghouders tijdens de uren dat betaald parkeren van toepassing is over minder parkeerplaatsen beschikken. Niet is gebleken dat verweerder, voordat het verkeersbesluit is genomen, voldoende onderzoek heeft gedaan naar de parkeerdruk in de buurt en de gevolgen van het verkeersbesluit. Dat had verweerder wel moeten doen. Want het gaat om een relatief groot aantal plaatsen (zes à zeven) waarvoor betaald parkeren is ingevoerd. Op het pleintje blijven drie plaatsen voor vergunninghouders over. Verweerder heeft het verkeersbesluit daarom niet zorgvuldig genoeg voorbereid.
3.2.Verweerder heeft op zitting gezegd dat in juni 2018 een parkeerdrukmeting is uitgevoerd. Uit dat onderzoek is gebleken dat bij de aangewezen plaatsen voor betaald parkeren de bezettingsgraad gemiddeld 50% is. Dat betekent dat minder betaalde parkeerplaatsen voor de [praktijk] nodig zijn dan verweerder dacht. De parkeerdrukmeting is uitgevoerd voordat het besluit op bezwaar is genomen. Het is niet zorgvuldig dat verweerder deze parkeerdrukmeting niet heeft meegenomen bij de beoordeling van het bezwaarschrift van eisers.
3.3.Verweerder heeft onvoldoende gekeken naar alternatieven voor het invoeren van betaald parkeren. In het Besluit harmonisatie parkeervergunningen (zie bijlage) is een aantal mogelijkheden genoemd. Het verstrekken van dagvergunningen aan klanten van de [praktijk] is zo’n mogelijkheid. Verweerder heeft onvoldoende gemotiveerd waarom geen gebruik is gemaakt van dit alternatief. Onvoldoende is de motivering dat de [praktijk] geen balie heeft om dagvergunningen af te geven.
3.4.Het betoog van eisers slaagt. Verweerder heeft zijn besluiten onvoldoende zorgvuldig voorbereid en niet afdoende gemotiveerd. Het beroep is daarom gegrond. De rechtbank zal de overige beroepsgronden van eisers niet meer bespreken. De rechtbank zal het besluit op bezwaar vernietigen en verweerder opdragen een nieuw besluit op bezwaar te nemen.
3.5.Verweerder heeft op zitting gezegd dat nieuw parkeerbeleid in voorbereiding is. De parkeerproblemen op het pleintje zullen daarin worden meegenomen. Daarom ziet de rechtbank geen kans om met behulp van een tussenuitspraak het geschil definitief te beslechten. Misschien lukt het partijen (eisers, verweerder en derde-partij) nu wel om in onderling overleg een oplossing voor het parkeren op het pleintje te vinden. Op zitting bleek dat niet mogelijk. Dat kwam ook omdat derde-partij er niet was.
4. Er is aanleiding om verweerder te veroordelen in de door eisers gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank vast op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht.
Eisers hebben verzocht om vergoeding van verletkosten. Daarvoor komen in aanmerking de uren die zij aan reizen naar Arnhem en terug en aan het bijwonen van de zitting hebben besteed. De rechtbank begroot deze tijd op vijf uur. Volgens informatie van de werkgever van eiser [eiser 1] is zijn netto uurloon € 26,40. Daarom komt eiser [eiser 1] in aanmerking voor vergoeding van € 132 aan verletkosten.
Eiser [eiser 2] heeft zijn verzoek om vergoeding van verletkosten niet onderbouwd met bewijsstukken. De rechtbank gaat uit van het minimum uurloon van € 7.
Zie bijvoorbeeld de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, ECLI:NL:RVS:2012:BV9511. Daarom komt eiser [eiser 2] in aanmerking voor een vergoeding van € 35 aan verletkosten.
Eisers hebben ook verzocht om vergoeding van de reiskosten. De reiskosten worden vergoed voor de reis [woonplaats] – Arnhem retour. Vergoed worden de kosten op basis van het openbaar vervoer. Die kosten bedragen € 31 voor beide eisers.
Verweerder dient dus aan eiser [eiser 1] € 163 aan proceskosten te vergoeden en aan eiser [eiser 2] € 66. Daarnaast dient verweerder het door eisers betaalde griffierrecht aan hen te vergoeden.
De rechtbank:
verklaart het beroep gegrond;
vernietigt het besluit op bezwaar;
draagt verweerder op om opnieuw op het bezwaarschrift van eisers te beslissen;
veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiser [eiser 1] voor een bedrag van € 163 en van eiser [eiser 2] voor een bedrag van € 66;
bepaalt dat verweerder het door eisers betaalde griffierecht van € 170 aan eisers terugbetaalt.
|
Deze uitspraak is gedaan door mr. R.J. Jue, rechter, in tegenwoordigheid van mr. M.H. Dijkman, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op: | ||
|
griffier |
rechter |
|
|
Afschrift verzonden aan partijen op: | ||
|
Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Als hoger beroep is ingesteld, kan bij de voorzieningenrechter van de hogerberoepsrechter worden verzocht om het treffen van een voorlopige voorziening of om het opheffen of wijzigen van een bij deze uitspraak getroffen voorlopige voorziening. |
Bijlage
Besluit harmonisatie parkeervergunningenn
https://bestuur.gooisemeren.nl/fileadmin/plannen_en_projecten/parkeerbeleid/raadsbesluiten/Harmonisatie_parkeervergunningen_vastgesteld_28_juni_2017.pdf
3.2Bezoekers van instellingen in zones met parkeren voor vergunninghouders
Voor instellingen die veel kortdurend bezoek ontvangen (bijvoorbeeld een vereniging, kerk, dokter, fysiotherapeut, of orthodontiepraktijk) zijn verschillende opties onderzocht om deze groep een goede parkeeroplossing te bieden.
In de vorige hoofdstukken is al aangegeven dat blauwe zones binnen een gebied met
vergunninghoudersparkeren niet wenselijk zijn: blauwe zones passen goed in gebieden met gratis parkeren, terwijl vergunninghoudersparkeren goed past bij betaald parkeren.
In andere gemeenten komt het vaker voor dat er kleine stukjes met betaald parkeren worden
ingericht in een gebied met vergunninghoudersparkeren. Er is dan minder risico op onbedoeld gebruik en de bebording is eenvoudiger. Nadeel is wel dat er geïnvesteerd moet worden in parkeerautomaten. Bij heel kleine stukjes betaald parkeren worden de kosten daarvan niet altijd volledig terugverdiend.
Het is ook mogelijk om in het gehele gebied waar nu vergunninghoudersparkeren geldt, betaald parkeren in te voeren. Bewoners krijgen dan een vergunning waarmee op betaalde plaatsen geparkeerd kan worden (zoals nu in het centrum van Bussum). Dit heeft voor de gemeente als voordeel dat de inkomsten uit boetes naar de gemeente gaan in plaats van naar het Rijk. Maar er staan veel extra kosten voor parkeerautomaten tegenover en in gebieden met een hoge parkeerdruk is er minder plaatsgarantie voor bewoners. Vooral in de vesting van Muiden zou dit een probleem kunnen vormen.
Een laatste mogelijkheid is om de ‘bonnenboekjes’ (dagvergunningen) ook te verstrekken aan instanties die veel bezoekers (of patiënten) ontvangen. Nadeel is dat bezoekers met de
dagvergunning dan heen en weer moeten lopen naar de auto. Maar dit kan op termijn
vereenvoudigd worden als het systeem wordt gedigitaliseerd (zie ook einde vorige paragraaf).
Alles afwegend is de volgende oplossing gekozen voor verschillende typen bezoek:
1. Kantoren en bedrijven (die geen of onvoldoende parkeerplaatsen op eigen terrein hebben) kunnen voor hun bezoek een (extra) bedrijfsvergunning aanschaffen.
2. De criteria voor de verstrekking van bonnenboekjes worden iets verruimd: ook kerken en
zorgverlenende instellingen kunnen deze ter beschikking krijgen:
o Kerken hebben tijdens de reguleringstijden af en toe bijeenkomsten waar veel mensen komen, maar de vraag naar kortparkeerplaatsen is wel heel wisselend: meestal zijn er geen
parkeerplaatsen nodig, maar incidenteel juist vrij veel. Vanwege de grote fluctuatie in
parkeervraag zijn betaald parkeren of vergunningen geen goede optie. De bonnenboekjes bieden een flexibele oplossing, die ook in de huidige praktijk al toegepast wordt bij kerken.
o Bij zorgverlenende instellingen (huisartsen en andere medische praktijken) is het aantal bezoekers zo groot en divers dat een standaard bedrijfsvergunning geen reële mogelijkheid biedt; bovendien kan het aantal tegelijkertijd aanwezige patiënten sterk variëren.
3. Er blijven bepaalde voorzieningen over, waarvoor noch bedrijfsvergunningen, noch bonnenboekjes een oplossing bieden (bijvoorbeeld bij winkels). In dergelijke gevallen worden enkele betaalde parkeerplaatsen binnen het vergunninghoudersgebied gerealiseerd zodat altijd in de omgeving van de winkel geparkeerd kan worden. Ook als bij een zorgverlenende instelling de oplossing met bonnenboekjes niet geschikt wordt geacht, kunnen enkele betaalde parkeerplaatsen gemaakt worden (zoals nu bijvoorbeeld op de Generaal de la Reijlaan).
