Onze opinie in NJB (‘Stop de Omgevingswet’) heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt. Uit allerlei hoeken kwam bijval, van door de wol geverfde praktijkhoogleraren zoals Friso de Zeeuw, van bedrijven die weinig heil van deze wet verwachten, en van ambtenaren die de wet moeten gaan uitvoeren. De verklaarde voorstanders van de Omgevingswet heeft onze opinie ook niet onberoerd gelaten. Hoogleraar gebiedsontwikkeling Co Verdaas vindt dat we de Omgevingswet toch moeten omarmen, ook al is het een sprong in het diepe. En Arjan Nijenhuis, MT-lid/relatiemanager Omgevingswet, wil met volle kracht vooruit, omdat reflectie over dit wetgevingsproject ten koste zou gaan van alle opgebouwde positieve energie in den lande.
De argumenten van Nijenhuis liggen grotendeels in de sfeer van de eenmaal rijdende trein die je niet zou moeten stoppen. Interessant wordt het waar hij Verdaas aanhaalt en schrijft dat ook hij verbaasd is over ons argument dat de complexiteit van het omgevingsrecht niets te maken heeft met de veelheid aan wettelijke regelingen. Want, aldus Nijenhuis, de mensen die ermee werken zijn niet louter sectorspecialisten, maar ook wethouders, ondernemers, projectontwikkelaars en belangenorganisaties met een veelal gebiedsgerichte (lees: integrale) insteek. Zij moeten zich nu telkens tot allerlei vaak duurbetaalde sectorspecialisten wenden. Verdaas: “Wie als wethouder, gedeputeerde of projectleider de procesgang van bijvoorbeeld een binnenstedelijke herstructurering wil schetsen moet zich inderdaad verstaan met soms wel tien of meer specialisten die allemaal een stukje van de puzzel hebben. Er is niemand die het geheel nog kan overzien. En dan heb ik het nog niet over de vele bijbehorende onderzoeks- en proceskosten die momenteel niet in de leefomgeving zelf geïnvesteerd kunnen worden en vooral bij advocaten en juristen en specialisten terechtkomen.”
Wat verwachten Verdaas en Nijenhuis van de Omgevingswet? Dat bundeling van wetgeving ook leidt tot bundeling van specialisten? Dat de wethouder voor een binnenstedelijke herstructurering nog maar één specialist in hoeft te huren van het bureau “Eenvoudig beter, specialisten Omgevingswet”?
De kern van onze opinie was dat je een ingewikkeld rechtsgebied niet eenvoudiger maakt door de wetgeving op deelterreinen te bundelen. Met die bundeling zijn de deelterreinen niet verdwenen. Niemand zal toch geloven dat wethouders dankzij deze bundeling straks één omgevingswetspecialist aan tafel hebben die adviseert over volkshuisvesting, grondexploitatie, geluidsoverlast, stikstof, beschermde diersoorten, milieueffectrapportage en ga zo maar door. Wij vinden het zorgwekkend dat de voorstanders van de Omgevingswet dit – tegen beter weten in? – blijven verdedigen. Zo wekken zij valse verwachtingen bij de toekomstige gebruikers van die wet. Daar is de toekomst van ons land in elk geval niet mee gediend.
Wij hadden dit bericht graag gepost op de website aandeslagmetdeomgevingswet.nl, de thuisbasis van de blogs van Arjan Nijenhuis. Maar die website is niet ingericht voor reacties op stukken zoals die blog, zo liet het Team Informatiepunt Omgevingswet ons weten. Zo is de belangrijkste praktijkwebsite over de Omgevingswet een goed recept voor de tunnelvisie waar Friso de Zeeuw al voor waarschuwde.
Door Jan van der Grinten en Tijn Kortmann
