De studie van het PBL over de mogelijke rol van waterstof bij het van aardgas halen van woonwijken, concludeert dat deze energiedrager tot 2030 geen grote rol zal spelen. Voor de periode erna is er zoveel onzekerheid dat een duidelijke systeemkeuze per wijk nog niet te maken is. No-regret is dan de aanpak, dus nog niet massaal kiezen voor het verwijderen van gasnetten, zo stelt PBL.
Het deze week verschenen rapport over waterstof in de gebouwde omgeving van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) bevestigt de visie van het H2-Platform rond de gebouwde omgeving. Nederland moet van aardgas af, ook voor de verwarming van huizen. Waterstof is als alternatieve energiedrager echter relatief duur. Warmtenetten met warmte uit duurzame bronnen zijn doorgaans de optie in wijken, waar deze netten makkelijk naartoe uit te breiden zijn. Full electric is de logische optie voor woningen die goed geïsoleerd kunnen worden.
Er blijven na toepassing van deze goedkopere opties echter nog veel woningen over, zoals oudere woningen waar geen warmtenet in de buurt ligt. Daar kan waterstof de beste CO2-vrije energiedrager zijn, zonder hoge investeringen in netten of de woning zelf. Zeker bij de toepassing van hybride warmtepompen op waterstof, kan met een mix van buitenwarmte en elektriciteit de basisvraag bediend worden. Waterstof wordt dan ingezet voor de piekvraag, op koude dagen. Zo kan een woning efficiënt en kosteneffectief verwarmd worden. Zie hiervoor ook het rapport in opdracht van Energie Nederland.
Waterstof is dé oplossing voor het ‘hoger hangende fruit’. Het is nu nog een dure energiedrager; grootschalige toepassing is dus de komende jaren niet voor de hand liggend. Het aanbod ervan zal echter wel al ontwikkeld moeten worden met toepassing op eerst kleine schaal. Dit is nodig om na 2030 Nederland klimaatneutraal te kunnen maken, met ook een duurzame warmtevoorziening voor woningen waar goedkopere alternatieven ontbreken.
