Vanochtend zette de Raad van State een streep door de bouwvrijstelling. Per project moet weer beoordeeld worden wat de gevolgen zijn voor de natuur. Daarmee komt de bouw in dezelfde positie als alle andere economische sectoren. Dat heeft grote vertragingen en financiële verliezen voor deze sector tot gevolg. Voor de ingezette stikstofaanpak blijft het rapport Wat wel kan van Remkes bruikbaar omdat daarin al rekening werd gehouden dat de bouwvrijstelling geen stand zou houden bij de Raad van State. Ook het gezamenlijke plan Duurzaam Evenwicht van bouw, industrie, boeren en natuurorganisaties, waarin evenwichtige reductieversnelling van stikstofuitstoot centraal staat, blijft van belang.
Remkes ging er bij de berekeningen in zijn rapport al van uit dat de bouwvrijstelling geen stand zou houden bij de Raad van State. De uitspraak van woensdag hoeft daarom niet tot een bijsturing te leiden van de aanbevelingen van Remkes. Door de uitspraak moeten agrarische ondernemers de bouwfase nu ook weer in de vergunningverlening meenemen. Dat heeft naar verwachting geen grote gevolgen.
Door de bouwvrijstelling was het niet nodig om de stikstofemissie van de bouwfase van bijvoorbeeld infrastructuur, energieprojecten of woningbouw afzonderlijk te onderzoeken en beoordelen. Volgens de Raad van State kan echter niet met zekerheid worden gesteld dat de natuur geen schade ondervindt ten gevolge van de werkzaamheden in de bouwfase. Daarmee sneuvelen opnieuw economische projecten door het zeer strikte voorzorgsprincipe dat vrijwel elke ontwikkeling onmogelijk maakt. Dat roept de vraag op of het realistisch is binnen de huidige wet- en regelgeving tot een duurzame oplossing te komen. Door het sneuvelen van de bouwvrijstelling komt de fundamentele politieke vraag over de verhouding tussen wonen, recreëren, bouwen, landbouw en natuur in alle hevigheid terug in het maatschappelijke debat.
Bouwvrijstelling stikstof van tafel, maar geen algehele bouwstop (persbericht Raad van State)
