Provinciale bestuurders moeten faunabeheereenheden moeten meer ruimte geven in de politieke en maatschappelijke discussie over jacht, faunabeheer, faunaschade en dierenwelzijn. Dat zegt de Maatschappelijke Adviesraad Faunaschade in een adviesrapport dat zij aanbieden aan de Bestuurlijke Adviescommissie Vitaal Platteland.
In Nederland kennen we verschillende beschermde diersoorten die in conflict (kunnen) komen met de mens. Denk aan dieren die gewassen van boeren opeten of overstekend wild dat een gevaar vormt voor de verkeersveiligheid. Daarom is in 2002 wettelijk geregeld dat iedere provincie beschikt over een Faunabeheereenheid (FBE) Deze onafhankelijke FBE’s stellen voor de provincie faunabeheerplannen op, op basis waarvan grondgebruikers dieren mogen verjagen, doden of verstoren om zo de schade of overlast terug te dringen.
In de loop der jaren zijn verschillende opvattingen ontstaan over de rol en taken van de FBE. Ook is er verschil in het bestuurlijk en ambtelijk functioneren binnen de FBE’s. Dit draagt niet bij een eenduidig en effectief faunabeheer. Daarom heeft de Bestuurlijke Adviescommissie Vitaal Platteland van het Interprovinciaal Overleg (IPO) de Maatschappelijke Adviesraad Faunaschade gevraagd een advies uit te brengen over de functie van de FBE’s.
Op basis van een enquête onder alle FBE’s en een rondgang langs de provincies en FBE-besturen, concludeert de Adviesraad technische en juridische aspecten een belangrijke plaats innemen. Provinciale bestuurders benutten de FBE’s echter onvoldoende in de permanente politieke en maatschappelijke discussie over faunabeheer. De Adviesraad vindt dat provincies beter gebruik moeten maken van de faunabeheereenheden én dat ze er samen meer van moeten maken. Met de faunabeheereenheden onderling, maar ook met de achterliggende partijen, zoals landbouworganisaties, natuurbeheerders, dierenbeschermingsorganisaties en jagers. De Adviesraad stelt verder voor dat provincies en FBE’s opnieuw met elkaar in gesprek gaan over rollen, taken en verantwoordelijkheden. Ook het werkgeverschap van FBE’s en de functie en agenda van het landelijk overleg van de Faunabeheereenheden moeten aan de orde komen. Daarnaast moet de kwaliteit van faunabeheerplannen en borging op de agenda staan.
Samengevat moet de faunabeheereenheid een krachtige schakel worden tussen beleid en uitvoering met als doel het voorkomen van faunaschade en het beperken van de uitvoerings- en tegemoetkomingskosten. Alleen zo ontstaat een duurzaam, evenwichtig faunabeheer in alle provincies, aldus de Adviesraad. Om dit te bereiken stelt de raad voor om voor een periode van twee jaar een landelijk trekker en projectsecretaris aan te stellen. Deze personen moeten, samen met provincies en faunabeheereenheden, het proces vormgeven op basis van heldere resultaatafspraken. Daarbij is vertrouwen geven en verantwoordelijkheid nemen van essentieel belang, aldus het adviesrapport.
