De REACH Verordening bepaalt dat producenten en importeurs de chemische stoffen en mengsels die zij importeren, produceren en verkopen in de EU moeten registeren. Is de chemische stof of het mengsel niet geregistreerd, dan mag deze sinds 1 juni 2018 niet meer op de Europese markt worden gebracht.
REACH
De "Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals" ('REACH ') Verordening van de EU is complexe regelgeving waarin heel kort samengevat is bepaald dat voor alle chemische stoffen of mengsels een registratie moet zijn bij de European Chemicals Agency ('ECHA') in Helsinki. De bedoeling van deze verplichting is dat de eigenschappen (en gevaren) van stoffen en mengsels bekend moeten zijn voor iedereen. Iedere producent of importeur is daarom verplicht om zijn stoffen en mengsels te registreren.
Geen registratie: geen productie of handel
Voor verschillende stoffen en mengsels gelden verschillende verplichtingen tot registratie (zie artikelen 6, 7, 17, 18 en 21 REACH). Artikel 5 van de REACH verordening is de stok achter de deur voor deze verplichtingen waarmee registratie wordt afgedwongen. Stoffen en mengsels die niet zijn geregistreerd mogen namelijk niet in de EU "
worden vervaardigd of in de handel worden gebracht
".
Let op: per 1 juni 2018 geen uitzonderingen meer!
De afgelopen 10 jaar zijn de registratieverplichtingen geleidelijk in werking getreden. De grote producenten en importeurs (meer dan 100 ton per jaar) moesten al per 1 juni 2013 voldoen aan REACH, maar 'kleinere' producenten en importeurs hadden nog tot 1 juni 2018 (zie artikel 23 REACH Verordening).
Vanaf 1 juni 2018 gelden er echter geen uitzonderingen meer. Ook fabrikanten en importeurs die meer dan 1 ton per jaar, maar minder dan 100 ton per jaar van een stof importeren of produceren moeten voldoen aan de REACH verordening. Die uitzondering is nu komen te vervallen.
Handhaving
Het vervallen van de uitzondering betekent dat alle stoffen en mengsels die in hoeveelheden van meer dan 1 ton per jaar door een fabrikant worden gemaakt of door een importeur worden geïmporteerd in de EU, verplicht geregistreerd moeten zijn. De toezichthouders in Nederland hebben duidelijk gemaakt dat zij vanaf 1 juni 2018 ook daadwerkelijk zullen gaan handhaven.
In Nederland is in artikel 9.3.3 Wet milieubeheer geregeld dat overtreding van de REACH verordening verboden is. In het eerste lid staan de 'zware' overtredingen. In het tweede lid de 'lichte' overtredingen. Op grond van artikel 18.2b Wet milieubeheer kunnen de diverse ministers (en hun agentschappen) handhavend optreden. De onderling afgesproken verdeling is:
toezichthouder voor industriële gebruikers: de ISZW (Minister van Sociale Zaken)
toezichthouder voor producenten en importeurs gericht op professioneel gebruik: de ILT (Minister van Infrastructuur en Waterstaat)
toezichthouder voor producenten en gebruikers gericht op consumenten: de NVWA (Minister van Economische Zaken).
De ILT, NVWA en ISZW kunnen onder meer een bestuurlijke boete opleggen (zie bijvoorbeeld de koppeling met de Warenwet op grond van artikel 9.3.3, lid 5, Wet milieubeheer en het Warenwetbesluit algemene chemische productveiligheid en artikel 32a Warenwet), die maximaal 830.000,- kan bedragen.
Daarnaast kan ook een last onder dwangsom of bestuursdwang worden opgelegd door de handhaver. Tot slot is overtreding van de REACH verordening ook een economisch delict waar het functioneel parket van het OM strafvervolging voor kan instellen.
Onterechte handhaving?
Wordt u geconfronteerd met handhaving vanwege een overtreding van de REACH verordening? Dan loont het om kritisch te kijken naar het handhavingsbesluit. De REACH regelgeving is relatief complex (er is vaak genoeg ruimte voor discussie) terwijl de redelijkheid (evenredigheid) van de sancties voor overtredingen op grond van de REACH regelgeving nog niet aan de orde is geweest en dus ook vatbaar voor discussie is.
