Mijn artikel over de bepaling van de staat van instandhouding van soorten volgens het soortenbeschermingsregime in Nederland en de vorig jaar gepubliceerde actualisatie van de Europese richtsnoeren is nu online.
Ik bepleit onder meer dat het in beeld brengen van de staat van instandhouding niet zonder meer kan worden overgelaten aan de ontheffingsaanvrager (en diens adviseur), maar een taak is die is voorbehouden aan het bevoegd gezag. Daarnaast bepleit ik een meer gedetailleerde kijk op populaties (ook in hoeverre wij een gedeelde populatie hebben met andere lidstaten en daarmee een gedeelde verantwoordelijkheid) om deze beter te kunnen beschermen. De vraag voor de praktijk is wel of wij voldoende data hebben om populaties überhaubt te kunnen onderscheiden, om de staat van instandhouding ervan te kunnen bepalen en monitoren.
