Hoe past de Omgevingswet in de structuur van de Europese regelgeving?

Bij het maken van de Omgevingswet is zorgvuldig gekeken hoe de Europese regelgeving qua systematiek in elkaar zit. Europese richtlijnen die belangrijk zijn voor de Omgevingswet zijn geanalyseerd. Daarbij is duidelijk geworden dat steeds dezelfde soort instrumenten terugkomen in de meeste (omgevingsgerichte) richtlijnen. Die instrumenten zijn: het stellen van een doel en van normen; het maken van een plan of programma om de normen te halen; het gebruik van instrumenten (autorisatie vooraf; algemene regels) om dat voor elkaar te krijgen, met behulp van handhaving en toezicht; en tot slot monitoring om te zien of de doelen/normen worden bereikt.Deze instrumenten vormen in hun onderlinge samenhang een beleidscyclus. Deze beleidscyclus is gebruikt om de Omgevingswet op te bouwen. De wet bevat dus eveneens deze instrumenten.Verder wordt inhoudelijk zoveel mogelijk aangesloten bij de Europese richtlijnen, en worden bij voorkeur ook dezelfde termen gebruikt als in Europa. Een kanttekening daarbij is dat begrippen niet allemaal even consistent worden gebruikt in de EU-richtlijnen, zodat bij het maken van de Omgevingswet soms gebruik wordt gemaakt van een begrip dat een abstractieniveau hoger ligt dan de begrippen die in de EU worden gebruikt (vergelijk het begrip ‘activiteit’ in de Omgevingswet, terwijl in de EU de begrippen inrichting, installatie en activiteit worden gebruikt).