Dat zie je niet vaak, uitspraken waarin gebreken in de beoordeling van de verkeerskundige gevolgen leiden tot een kale vernietiging van een bestemmingsplan.
Toch draaide het daar wel op uit in de uitspraak van afgelopen woensdag over het bestemmingsplan "Sint-Oedenrode, verplaatsing AH" (ABRvS 15 november 2023, ECLI:NL:RVS:2023:4256.
Kijkend naar de feiten en omstandigheden die de Afdeling aanhaalt valt het echter goed te begrijpen:
- Het perceel zal worden ontsloten via de Borchmolendijk. Volgens het rapport dat ten grondslag ligt aan het bestemmingsplan is de gemiddelde verkeersintensiteit daar op werkdagen 5.718 motorvoertuigen per etmaal (mvt/etmaal). Het plan zorgt voor een toename 866 mvt/etmaal, zowel op weekenddagen als werkdagen. In totaal dus 6.584 mvt/etmaal;
- Dat zit al heel dicht tegen de bovenkant van de richtintensiteit van 6.000 tot 6.600 mvt/etmaal die geldt voor erftoegangsweg type I. Het is echter maar de vraag of de Borchmolendijk niet moet worden gezien worden als een erftoegangsweg type II, waarvoor een richtintensiteit geldt van 4.000 mvt/etmaal. In het tegenrapport dat een van de appellanten heeft ingebracht wordt namelijk opgemerkt dat in de gemeentelijke mobiliteitsvisie staat dat alle wegen binnen de kern van Sint-Oedenrode zijn gekwalificeerd als erftoegangsweg type II. Op een kaartje uit de mobiliteitsvisie zijn de erftoegangswegen type I in oranje en geel aangegeven, maar dat is voor de Borchmolendijk niet het geval.
- Daarbij komt dat de verkeerstellingen waarmee de huidige verkeersintensiteit is bepaald naar oordeel van de Afdeling niet representatief zijn. Daarbij is van belang dat de tellingen zijn gedaan in een vakantieperiode met uitstekend fietsweer (mei 2018).
Kortom: op dit moment valt niet uit te sluiten dat de Borchmolendijk de verkeersintensiteit als gevolg van het plan met een maximum van 6.584 mvt/etmaal niet aan zal kunnen.
