Kannes B.V. is eigenares van vijftien agrarische percelen in de gemeente Het Hogeland. Door de vaststelling van een nieuw bestemmingsplan Buitengebied in 2010 werd een aanlegvergunningenstelsel van kracht dat het dempen van sloten op haar percelen vergunningplichtig maakte. Toen Kannes in 2017 een omgevingsvergunning aanvroeg om sloten te dempen, werd deze geweigerd. Kannes diende daarop een aanvraag in voor tegemoetkoming in planschade.
Het college concludeerde dat de schade, voor zover die niet voorzienbaar was, binnen het normaal maatschappelijk risico viel (2% drempel). Het gevolg was dat de schade niet voor vergoeding in aanmerking kwam. De rechtbank oordeelde dat de schade niet onder het NMR viel. Tegen die overweging is het college met succes in hoger beroep gekomen.
De Afdeling overweegt dat het college voldoende heeft gemotiveerd dat de aard van de ontwikkeling, namelijk het opnemen en/of aanscherpen van een aanlegvergunningenstelsel in een bestemmingsplan voor het buitengebied, in zijn algemeenheid een normale maatschappelijke ontwikkeling is. Verder is voldoende uiteengezet dat het niet dempen van sloten en andere watergangen in de structuur van de omgeving past, aangezien hiermee de oude en waardevolle landschappelijke structuur behouden blijft.
De Afdeling oordeelt dat het college hiermee voldoende heeft onderbouwd dat de planologische ontwikkeling in de structuur van de omgeving paste. Daarmee lag de ontwikkeling in ieder geval gedeeltelijk in de lijn der verwachtingen. De Afdeling acht de door het college gehanteerde drempel van 2 procent voor het normale maatschappelijke risico daarom gerechtvaardigd. Het betoog van het college slaagt. Dit heeft tot gevolg dat aan Kannes B.V. geen tegemoetkoming verstrekt hoeft te worden. AbRvS 5 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:864 (Het Hogeland)
