De voorzieningenrechter van de Afdeling oordeelt in zijn uitspraak van 4 februari 2025 (ECLI:NL:RVS:2025:393) dat noch de financiële belangen van betrokkene noch de aan diverse colleges gerichte brief van de Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening (“minister”) om vooralsnog niet handhavend op te treden tegen het permanent bewonen van recreatiewoningen in de weg staan aan uitvoering van een eerder opgelegde daartoe strekkende last onder dwangsom.
De voorzieningenrechter overweegt dat de onderneming die de camping met stacaravans en huisjes in kwestie exploiteert niet met stukken heeft onderbouwd een financieel risico loopt als gevolg van de verbeurte van dwangsommen. Omdat de beleidsbrief van de minister, waarin deze gemeenten oproept om vooruitlopend op een op te stellen instructieregel vooralsnog niet handhavend op te treden tegen de onrechtmatige bewoning van recreatiewoningen, dateert van na het bestreden handhavingsbesluit, kan deze de rechtmatigheid van het bestreden besluit volgens de voorzieningenrechter niet aantasten. De voorzieningenrechter concludeert dat het college onder die omstandigheden het algemeen belang dat is gediend met handhaving van het bestemmingsplan zwaarder mocht laten wegen dan het ongestoord voortzetten van de overtreding ervan.
