De Afdeling (ECLI:NL:RVS:2023:4233) deed vandaag een uitspraak over of een erfverpachter aangesproken kan worden op een overtreding die degene die het terrein gebruikt middels het recht van erfpacht pleegt. Erfpacht betekent dat iemand het recht heeft om gronden te gebruiken die eigendom zijn van een ander. De erfpachter betaalt hiervoor erfpachtcanon. Erfpacht is geregeld in artikel 5:85 e.v. van het BW.
Appellant betoogt dat het college hem ten onrechte als overtreder heeft aangemerkt. Hij voert aan dat een ander het perceel in erfpacht heeft en hij daarom niet verantwoordelijk en aansprakelijk is voor wat er op het perceel gebeurt.
De Afdeling overweegt ten eerste dat de enkele omstandigheid dat appellant het perceel niet zelf in strijd met het bestemmingsplan gebruikt, niet betekent dat hij niet als overtreder kan worden aangemerkt. De Afdeling wijst er in dit verband op dat, gelet op de geschiedenis van de totstandkoming van artikel 2.1, lid 1, onder c Wabo, onder "gebruiken van gronden" als bedoeld in deze bepaling mede moet worden verstaan het "laten gebruiken van gronden" (Kamerstukken II 2006/07, 30 844, nr. 3, blz. 94).
Het college heeft zich terecht op het standpunt gesteld dat appellant het perceel in strijd met de planregels laat gebruiken en daarmee handelt in strijd met artikel 2.1, lid 1, onder c Wabo. Voor het laten gebruiken van een perceel is namelijk niet vereist dat appellant zelf de overtreding fysiek heeft begaan. Het is daarvoor voldoende als appellant het perceel laat gebruiken (door anderen) voor verboden opslag. Appellant heeft naar het oordeel van de Afdeling bovendien niet aannemelijk gemaakt dat hij niet wist en niet kon weten dat het perceel in strijd met het bestemmingsplan werd gebruikt.
Daarbij betrekt de Afdeling dat het ging om een grote hoeveelheid materialen die in de open lucht waren opgeslagen en dat appellant, zoals hij tijdens de zitting heeft verklaard, de op het perceel aanwezige materialen zelf aan de feitelijk gebruiker van het perceel heeft verkocht. Ook de omstandigheid dat de daadwerkelijke gebruiker van het perceel mogelijk ook overtreder is, betekent niet dat appellant niet (ook) als overtreder kan worden aangemerkt. Dit betekent dat de rechtbank terecht heeft overwogen dat het college appellant terecht als overtreder heeft aangemerkt.
Ook uit andere uitspraken volgt dat aan meerdere partijen (overtreders) een last onder dwangsom kan worden opgelegd en als de dwangsommen verbeuren ook bij al die partijen kunnen worden ingevorderd (ABRvS 26 april 2022, ECLI:NL:RVS:2022:1234).
