De Rechtbank Oost-Brabant heeft op 1 oktober 2024, ECLI:NL:RBOBR:2024:3432 nog een tweede uitspraak gepubliceerd over de kapstokbepaling van artikel 7.22 Bouwbesluit 2012 (waarmee tegen overlast kan worden opgetreden) en de opvolgers hiervan onder de Omgevingswet.
De eerdere post kan hier worden gelezen.
In de tweede uitspraak overweegt de rechtbank dat artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 is een restbepaling die door het bevoegd gezag kan worden toegepast, indien naar zijn oordeel optreden tegen het gebruik van een bouwwerk, open erf of terrein vanwege gevaarzetting, dreigende aantasting van de volksgezondheid of overmatige hinder noodzakelijk is en meer specifieke bepalingen geen soelaas bieden. Uit dat artikel vloeit niet voort wanneer moet worden gesproken van overmatige hinder. Het is aan het college om dit in een concrete situatie vast te stellen.
Artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 is met de inwerkingtreding van de Omgevingswet en aanverwante wetgeving vervallen. In plaats van deze bepaling is in het tijdelijke deel van het omgevingsplan, bedoeld in artikel 22.1, onder c, van de Omgevingswet (verder: de Bruidsschat) in artikel 22.18 een specifieke zorgplicht opgenomen voor het gebruik van een bouwwerk.
Deze zorgplicht is naar het oordeel van de rechtbank ook van toepassing op houtkachels en open haarden in een bouwwerk. Op basis van artikel 22.18, tweede lid van de Bruidsschat is degene die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat zijn handelen of nalaten in, op of aan een bouwwerk overlast of hinder veroorzaakt of kan veroorzaken voor de omgeving, verplicht alle maatregelen te treffen die redelijkerwijs van diegene kunnen worden gevraagd om die overlast of hinder te voorkomen of niet te laten voortduren. Het gaat daarbij in elk geval om overlast of hinder door het op hinderlijke wijze verspreiden van rook, roet, walm, stof of stank.
De rechtbank ziet verschillen tussen artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 en de zorgplicht in artikel 22.18, tweede lid van de Bruidsschat. Artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 ziet op overlast die wordt veroorzaakt. De zorgplicht geldt voor overlast die kán worden veroorzaak. Dat is ruimer geformuleerd en een andere normstelling.
