Hoofdstuk 15 Bal kent een uitzondering voor tijdelijke badwaterbassins. Wat zijn dat voor bassins? En waarom zijn zij uitgezonderd? Slechts deze vragen wil ik aan de orde stellen. Voor de rest is de uitzondering namelijk niet zo spannend. Daarom zal ik er niet te lang bij stilstaan.
Eerst zal ik de wettekst aanhalen waarin de uitzondering is opgenomen. Vervolgens zal ik de twee vragen beantwoorden. Verder zal ik verwijzen naar eerdere blog-artikelen. Dit blog-artikel sluit af met een conclusie en de aankondiging van een volgend blog-artikel.
De uitzondering vind je in artikel 15.1, tweede lid, onderdeel c, Bal. Letterlijk staat er:
“Dit hoofdstuk gaat niet over het gelegenheid bieden tot zwemmen of baden in een badwaterbassin dat ten hoogste 24 uur aaneengesloten op een locatie is opgesteld.”
Laten we nu deze wettekst eens wat nader bekijken en antwoord vinden op de gestelde vragen.
Deze vraag is niet zo moeilijk. De wettekst geeft namelijk zelf al het antwoord. Het gaat om bassins die ten hoogste 24 uur aaneengesloten op een locatie zijn opgesteld. Waar kunnen we aan denken? De wetgever geeft het voorbeeld van een opblaasbaar bassin bij een buurtfeest. Ook valt te denken aan een waterattractie tijdens een straatfeest of een waterbak voor een obstacle run.
Twee dingen vallen op. Als eerste is de uitzondering al van toepassing als het badwaterbassin is opgesteld. Niet vereist is dus dat het bassin is gevuld. Verder is de uitzondering alleen van toepassing als de opstelling ten hoogste 24 uur aaneengesloten duurt. Een badwaterbassin dat langer dan 24 uur aaneengesloten is opgesteld, valt dus wel onder hoofdstuk 15 Bal.
Doelmatigheid is de belangrijkste reden voor deze uitzondering. Het zou niet doelmatig zijn als de overheid bij tijdelijke badwaterbassins zou moeten toezien op de naleving van regelgeving. Dat mag en kun je van de overheid niet verwachten. Waarom niet? Omdat de gezondheidsrisico’s volgens de wetgever bij dat soort bassins in het algemeen beperkt zijn. Bovendien geldt de uitzondering maar voor 24 uur. Daarmee zijn gebruikers wel zelf verantwoordelijk voor hygiëne en veiligheid.
Het argument van doelmatigheid zijn we trouwens al eens eerder tegengekomen. Dat was bij de uitzondering voor huishoudens. Het ging toen om situaties die met een huishouden vergelijkbaar zijn. Kortheidshalve verwijs ik naar het betreffende blog-artikel.
De wetgever noemt nog een ander argument. Letterlijk staat er in de Nota van Toelichting: “Bovendien zal minder sprake zijn van een commerciële organisatie.”
Wat de wetgever hiermee bedoelt, is mij niet helemaal duidelijk. Mogelijk wil hij met dit argument duiden op kleinschaligheid. De voorbeelden die we zojuist hebben gezien, getuigen daar ook van. Naast doelmatigheid zou dan ook kleinschaligheid een argument zijn om tijdelijke badwaterbassins van hoofdstuk 15 Bal uit te zonderen. Inderdaad heeft het praktisch gezien weinig nut om kleinschalige initiatieven onder de regelgeving te brengen.
Tot slot wil ik nog een opmerking plaatsen bij de beginwoorden van onderdeel c. Het betreft de zinssnede: ‘Dit hoofdstuk gaat niet over het gelegenheid bieden tot zwemmen of baden in een badwaterbassin (…)’. Over het element ‘het gelegenheid bieden tot’ heb ik al een blog-artikel geschreven. Ook over het element ‘zwemmen of baden’ en het begrip ‘badwaterbassin’ kun je blog-artikelen lezen. Kortheidshalve verwijs ik daarnaar.
Tijdelijke badwaterbassins zijn uitgezonderd van hoofdstuk 15 Bal. Het gaat om bassins die ten hoogste 24 uur aaneengesloten op een locatie zijn opgesteld. Overwegingen van doelmatigheid en kleinschaligheid hebben tot deze uitzondering geleid. Daarmee zijn gebruikers van tijdelijke badwaterbassins zelf verantwoordelijk voor hygiëne en veiligheid.
In mijn volgende blog-artikel zal ik ingaan op de uitzondering van artikel 15.1, tweede lid, onderdeel d. Het gaat dan om badwaterbassins die bedoeld zijn voor contact tussen mens en dier.
