Waarschijnlijk vind je dit een rare vraag. Jullie afdeling heeft er immers al voor gekozen. Een zucht van verlichting, we kunnen door met het ‘oude, vertrouwde IMRO’. Wij mensen houden nu eenmaal niet van verandering. Dat vinden we eng en onzeker.
Oorspronkelijk was TAM-IMRO bedoeld als noodverband: bij urgente gebiedsontwikkelingen mag de inwerkingtreding van het nieuwe stelsel (DSO) niet vertragend werken. Vind ik ook geen slecht idee. Het DSO is in ontwikkeling, bevat nog allerlei kinderziektes die er eerst uit moeten. Dat kost nu eenmaal tijd. Initiatiefnemers met hun plannen mogen daarvan niet de dupe worden. Logisch, is niets op tegen.
Met twee systemen werken: onnodig moeilijk doen – Formeel kan tot 1 januari 2025 nog gebruik gemaakt worden van de TAM-IMRO standaard bij wijziging van het omgevingsplan. Voor 1 jaar is dat ook prima. Niets op tegen. Maar – je voelt hem al aankomen – dit gaat naar alle waarschijnlijk gewoon verlengd worden. Is dat erg?
Ja, met twee systemen werken over meerdere jaren is heel onhandig. Het wordt er ook qua zichtbaarheid voor de gebruiker in het nieuwe omgevingsloket niet duidelijker op. De VNG heeft drie kernvereisten geformuleerd, die zelfs doorgewinterde RO-professionals meerdere keren moeten lezen om het te begrijpen.
Een ode aan geknakte gemeentelijke koplopers – Een ander belangrijk nadeel is dat de gemeentelijke koplopers – de ambitieuze RO-medewerkers die al ver zijn met hun STOP-TPOD standaard voor het nieuwe deel van het omgevingsplan – mentaal knakken.
Het is heel vermoeiend om jarenlang te maken te krijgen met wederom uitstel. Meerdere keren uitstel van de Omgevingswet, en nu weer uitstel van de noodzaak tot het gebruik van de STOP-TPOD standaard. Ik heb met ze te doen. Het zijn moedige en creatieve ambtenaren die Nederland zo hard nodig heeft.
Hou vol!
