Recentelijk zijn vernieuwde versies uitgebracht van de checklist bij een onteigeningsverzoek op basis van Titel IV onteigeningswet en van de bijbehorende invuldocumenten. Uit de toelichting van de Kroon daarop lijkt afgeleid te moeten worden dat de Kroon thans strengere eisen stelt met betrekking tot het criterium dat onteigening urgent moet zijn.
Recentelijk zijn vernieuwde versies uitgebracht van de checklist bij een onteigeningsverzoek op basis van Titel IV onteigeningswet en van de bijbehorende invuldocumenten. Uit de toelichting van de Kroon daarop lijkt afgeleid te moeten worden dat de Kroon thans strengere eisen stelt met betrekking tot het criterium dat onteigening urgent moet zijn.
Zoals ook Carola van Andel in haar
bijdrage
beschrijft, beoordeelt de Kroon blijkens de toelichting een aanwijzing tot onteigening als urgent indien aannemelijk is gemaakt dat binnen vijf jaar na afgifte van het Koninklijk Besluit daadwerkelijk met de realisatie van het werk wordt begonnen. Binnen die termijn moet de schop in de grond gaan. In dat opzicht is er niets gewijzigd. De Kroon overwoog immers altijd al standaard dat aan het urgentievereiste in het algemeen is voldaan, indien binnen vijf jaar na de datum van het besluit tot aanwijzing ter onteigening een begin wordt gemaakt met de uitvoering van het werk en/of de werkzaamheden waarvoor onteigend is.
De Kroon voegt daaraan in de nieuwe stukken toe dat er daarbij ook een reële planning dient te zijn die is gericht op volledige realisatie. Onteigening is volgens de Kroon niet urgent indien de geplande werkzaamheden uitsluitend zien op het bouwrijp maken van de gronden, omdat het bouwrijp maken niet gelijk is aan bestemmingsrealisatie.
De Kroon gaat derhalve voortaan niet alleen na of het aannemelijk is dat binnen vijf jaar na afgifte van het Koninklijk Besluit een aanvang wordt gemaakt met de uitvoering van het bestemmingsplan waarvoor onteigend wordt, maar ook of er een reële planning is welke is gericht op volledige realisatie.
De Kroon lijkt geen (maximale) termijn te koppelen aan (de planning voor) de volledige realisatie van het werk. Dat lijkt mij ook terecht, omdat zij anders verdergaande eisen zou stellen aan de termijn voor uitvoering van het werk dan de Onteigeningswet. In artikel 61 van die wet is immers, kort gezegd, bepaald dat een onteigende recht heeft op terug levering van zijn gronden of aanvullende schadeloosstelling indien niet binnen drie jaar na het onherroepelijk worden van het onteigeningsvonnis een aanvang is gemaakt met het werk, of wanneer het werk drie jaar heeft stilgelegen of indien uit andere omstandigheden blijkt dat het werk blijkbaar niet tot stand zal worden gebracht. In de Onteigeningswet is niets bepaald omtrent de vraag binnen welke termijn het werk volledig moet zijn afgerond, zo lang maar binnen drie jaar wordt begonnen met het werk, de uitvoering niet langer dan drie jaar stil komt te liggen en nergens (anders) uit blijkt dat het werk niet tot stand wordt gebracht.
Door
mr. J. de Roos (Jessica), Nysingh
