De Omgevingswet moet zorgen voor integrale besluiten. Een mooi doel, gezien de huidige versnippering in wet- en regelgeving. Meestal ben ik enthousiast over de Omgevingswet, die zorgt voor meer inzichtelijkheid en meer mogelijkheden biedt voor maatwerk. De vraag is alleen: worden besluiten dan ook écht integraal? Dat het antwoord daarop ontkennend is, realiseerde ik me sinds ik contact heb met de gemeente Rotterdam over de evenementen in het Vroesenpark. Als bewoner aan dit liefelijke park, ben ik getuige van alle activiteiten die er ’s avonds en in het weekend plaatsvinden: van loop-, yoga-, voetbal- en bootcampclubjes tot zonneaanbidders en barbecueliefhebbers die bij mooi weer in het park neerstrijken.
Sinds een paar jaar blijkt het park ook een vruchtbare bodem voor evenementen. Extra gezelligheid! Met een krap bemeten dancefestival en het foodtruckfestival als de spreekwoordelijke kers op de taart, kon de gemeente in elk geval zeggen dat haar parken soelaas bieden aan iedereen. Met het langstrekken van de steeds groeiende feestkaravaan, sloeg bij mij als omwonende de festivalmoeheid toe. Met lede ogen zag ik het park zuchten onder alle op- en afbouwwerkzaamheden die het park weken en weken lang in een houtgreep hielden. Ik kwam erachter dat op geen enkele manier duidelijk is voor omwonenden hoeveel festivals er jaarlijks mogelijk plaatsvinden.
Ik besloot mezelf als beschermheilige van het park op te werpen en klom in de pen om bezwaar te maken tegen de evenementenvergunning die de gemeente verleent op basis van de
APV
en gaat over openbare orde en veiligheid. Omdat mijn bezwaar ruimtelijk van aard is, vermoedde ik al dat het niet-ontvankelijk zou worden verklaard. Daarom heb ik ook maar meteen een verzoek tot handhaving gedaan op basis van het bestemmingsplan. Experts om me heen vertelden me dat deze evenementen inderdaad zoveel beslag leggen op de ruimte, dat de gemeente hiervoor iets moet regelen in het bestemmingsplan. Ironisch genoeg, werd dit verzoek niet ontvankelijk verklaard, omdat het pas kon worden behandeld nadat het feestgedruis was losgebarsten. Nu begreep ik pas echt hoe het voelt om van het kastje naar de muur gestuurd te worden met procedurele antwoorden als zoethouder. Na ruim vier maanden heb ik nog geen inhoudelijke reactie op mijn vraag hoeveel evenementen we in de komende jaren kunnen verwachten.
Ik troostte mezelf met de gedachte dat de Omgevingswet met haar één activiteit, één integraal besluit, hier verandering in zou brengen. Totdat ik laatst een presentatie over de Omgevingswet gaf en mezelf hoorde vertellen dat alle regels over de fysieke leefomgeving worden geïntegreerd, behalve de regels waarover de burgemeester gaat, waaronder de
APV
. Kortom, bij zon evenement verandert er in de toekomst niets. Laten we in elk geval een manier bedenken hoe de gemeente bij een besluit duidelijkheid kan bieden over alle aspecten, ook die buiten de scope van de Omgevingswet vallen. Tot die tijd kunnen we zeggen dat de Omgevingswet integrerend werkt, maar dus zeker niet integraal.
