Op verschillende locaties in Nederland is sprake van verhoogde concentraties PFAS-stoffen in grond en water. Om te bepalen of daar sprake is van risico’s voor milieu en gezondheid heeft het RIVM een indicatieve waarde (INEV) voor PFOS, PFOA en GenX vastgesteld.
Landelijk wordt momenteel een inventarisatie gemaakt van plekken waar een verhoogde concentratie PFAS in de bodem en het grondwater kan zitten die schadelijk is voor milieu en volksgezondheid. Vaak zijn dit locaties die door hun historische of huidige functie vervuild zijn geraakt met PFAS. Bekende voorbeelden zijn de oefenplaatsen van de brandweer, vliegvelden en defensieterreinen. Op die plaatsen kunnen de concentraties PFAS in bodem en grondwater relatief hoog zijn.
Bij een overschrijding van de INEV-waarde op een locatie is er sprake van ernstige bodemverontreiniging. Of er ook een risico is voor de volksgezondheid, hangt onder meer samen met de kans dat mensen in contact komen met de vervuilde grond. Provincies of gemeenten bepalen of en welke maatregelen nodig zijn om de risico’s te beheersen. Dit kan betekenen dat de bodemverontreiniging geïsoleerd moeten worden of in het uiterste geval moet worden opgeruimd. Een sanering is nodig als er onaanvaardbare risico’s zijn voor mensen of het milieu. Aan de hand van INEV’s kunnen deze risico’s worden onderzocht. Als de concentratie van de stoffen onder de INEV blijft, zijn er meestal geen onaanvaardbare risico’s voor mens of milieu.
De INEV-waarden staan los van de normen voor hergebruik van grond en baggerspecie uit het Tijdelijk Handelingskader (THK). Met het THK moet een verslechtering van de kwaliteit van water en bodem worden voorkomen. Bij de INEV-waarden gaat het om het vaststellen van ernstige vervuiling. De normen uit het THK liggen dan ook ver onder de INEV-waarden.
