Willemijn Polders is advocaat bestuursrecht bij Van der Feltz advocaten, met een specialisatie in ruimtelijke ordening, decentralisatie, handhaving en milieurecht. Zij adviseert en procedeert voor zowel overheden als private partijen, in het bijzonder bedrijven in de (zwaardere) industrie. Willemijn studeerde Staats- en Bestuursrecht in Leiden en werkte tijdens haar master al bij Van der Feltz advocaten als juridisch medewerker. Daarna maakte zij een uitstap naar de landelijke politiek en rechtswetenschap, waar zij zich bezighield met verschillende institutionele en rechtsstatelijke onderwerpen.
Waarom heeft u voor deze functie gekozen?
Dat is een hele bewuste keuze geweest! Ik kende Van der Feltz advocaten al van tijdens mijn master, toen ik als studerend medewerker twee dagen per week in zowel de civiel- als bestuursrechtelijke praktijk meewerkte. Het klikte goed en ik kreeg veel verantwoordelijkheid, maar ik wilde verder kijken. In mijn studie speelde normering van politieke besluitvorming een grote rol, dus ik had behoefte die dimensie van dichterbij te zien. Ik deed een onderzoek binnen het decentralisatierecht aan de Universiteit Leiden en liep stage bij twee Kamerleden op de Justitie & Veiligheid-dossiers. Superleerzaam, maar ik miste op de universiteit de dynamiek in het werk en in de Kamer de inhoudelijke diepgang. Binnen de bestuursrechtpraktijk van Van der Feltz advocaten vind ik beide – en is ruimte voor ontwikkeling van vaardigheden die je tot een goede inhoudelijke, maar ook authentieke advocaat maken. Zo persoonlijk uitgedaagd worden in een supercollegiale en gepassioneerde omgeving – daar zei ik geen nee tegen.
Wat is de grootste uitdaging binnen deze functie?
Het enorme palet vaardigheden dat dit werk van je vraagt. Als advocaat, specifiek in het omgevingsdomein vervul je verschillende rollen, die je soms los van elkaar moet zien en soms juist moet verbinden. Ik ben opgeleid tot juriste, maar mijn werk vraagt goed begrip van andere vakgebieden en domeinen, maatschappelijke ontwikkelingen en politiek-bestuurlijke verhoudingen. Opeens moet je dus niet alleen juridisch, maar ook strategisch en praktisch meedenken over duurzame oplossingen. Dat vraagt constante bijspijkering en herijking van je kennis en vaardigheden. Ik zou ondertussen een propedeuse Scheikunde kunnen halen over wat ik de afgelopen zeven weken over afvalstoffen heb geleerd.
Waar komt uw interesse voor het omgevingsdomein vandaan?
Er komen zoveel belangen samen in het omgevingsdomein. Ik noemde al de maatschappelijke en politiek-bestuurlijke context, maar ben toch het meest onder de indruk van hoe sterk de regelgeving in het omgevingsdomein het leven raakt van bewoners of ondernemers. Tegelijkertijd overstijgt dit gebied juist individuele belangen. Het (helpen) vinden van een balans tussen die belangen vind ik al sinds mijn eerste studiejaar intrigerend.
Wat is uw favoriete plek in onze leefomgeving?
Ik heb graag mensen om mij heen en word dus helemaal gelukkig van bruisende straatjes in Den Haag met afgeladen cafés en terrassen. Verder zoek ik graag de natuur op, het liefst wandelend. Ik kom uit een omgeving vol bossen, dus echt ontspannen kan ik nog steeds het beste als ik het gevoel heb te kunnen verdwijnen in het groen. Maar sinds ik in Leiden en Den Haag heb gewoond zijn het strand en de duinen een goed alternatief.
Wat is uw grootste ergernis over het omgevingsdomein?
Hoe weinig aandacht en geld er naar decentrale overheden gaat om de landelijke plannen voor het omgevingsdomein te realiseren, terwijl er wel van ze wordt verwacht zorgvuldig en technisch en juridisch gedegen regelgeving tot stand te brengen. Door te weinig aandacht vindt het debat heel abstract en zwart-wit plaats, zowel politiek als technisch. Door te weinig geld blijft lokale expertise achter bij de elkaar snel opvolgende maatschappelijke ontwikkelingen en zullen de (juridische) uitdagingen binnen de fysieke leefomgeving alleen maar toenemen.
Welke eigenschap bewondert u het meest in anderen?
Eigenaarschap. Ik merk dat veel generatiegenoten, inclusief ikzelf, het lastig vinden om zichzelf eigenaar te voelen van gemaakte keuzes en handelingen. Terwijl het ook veel voldoening kan geven om de verantwoordelijkheid te nemen; je voelt je nuttig en het betekent dat successen en prestaties volledig door jou zijn bereikt. Andersom kan ik het dus echt lastig vinden als mensen de oorzaak buiten zichzelf zoeken of anderen de schuld van iets geven. Overigens betekent eigenaarschap denk ik niet alleen verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes, maar zit daar ook een maatschappelijke component aan – juist in het omgevingsdomein niet onbelangrijk.
