1.2Beschikking is nader bepaald op heden.

2.1Divi verzoekt dat het Gerecht bij beschikking de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst met onmiddellijke ingang, danwel op een door het Gerecht te bepalen ander tijdstip, ontbindt op grond van de in het verzoekschrift omschreven gewichtige redenen indien en voorzover bij rechterlijk gewijsde komt vast te staan dat die overeenkomst nog steeds bestaat, zonder toekenning aan [verweerster] van een door Divi te betalen billijkheidsvergoeding, kosten rechtens.

2.2 [verweerster] voert verweer en concludeert tot afwijzing van het door Divi verzochte, althans – in geval van ontbinding van de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst – tot toekenning aan haar van een ontbindingsvergoeding gelijk aan het door [verweerster] tot aan haar pensioengerechtigde leeftijd te derven loon, uitvoerbaar bij voorraad te verklaren kosten rechtens.

2.3Voorzover van belang voor de uitspraak worden de stellingen van partijen hierna besproken.

3.1Bij beschikking van dit Gerecht van 3 maart 2020 in de tussen partijen gevoerde bodemprocedure met als zaaknummer AUA201903408 met [verweerster] als verzoekster en Divi als verweerster (hierna: de beschikking) heeft het Gerecht ter zake van het door Divi op 9 juli 2019 aan [verweerster] gegeven ontslag op staande voet onder rubriek 2. van de beschikking feiten vastgesteld. De ontbindingsrechter maakt die feitenvaststelling, die hier als herhaald en ingelast heeft te gelden, als zijnde onbestreden tot de zijne.

3.2In het licht van onder meer die feiten heeft het Gerecht bij de beschikking geoordeeld dat er geen sprake is van een dringende reden voor ontslag, zoals gesteld door Divi. Ook dat oordeel en de in de beschikking neergelegde motivering daarvan, die hier eveneens als herhaald en ingelast hebben te gelden, maakt de ontbindingsrechter tot de zijne nu er geen aanleiding of grond bestaat om tot andersluidende oordelen te komen.

3.3Wat betreft de stelling van Divi dat sprake is van gewichtige redenen in de zin van veranderde omstandigheden die meebrengen dat het dienstverband van O’Neil dadelijk of op korte termijn behoort te eindigen wordt het volgende overwogen. Divi stelt dat daarvan sprake is omdat volgens haar - kort gezegd - uit de bij partijen genoegzaam bekende door met name ondergeschikte collega’s van [verweerster] na haar ontslag bij Divi ingediende klachten volgt dat zij als manager telkens ontoelaatbaar heeft gehandeld jegens die collega’s en daarom ongeschikt is voor die functie. [Verweerster] heeft die stelling gemotiveerd bestreden daartoe stellende dat ze juist in opdracht van Divi streng moest optreden tegen ondergeschikten zodat ze binnen de daartoe gestelde tijd hun werkzaamheden afrondden. Maar zelfs als het Gerecht veronderstellenderwijs de juistheid van de stelling van Divi aanneemt, heeft nog altijd te gelden dat is gesteld noch gebleken dat Divi dienaangaande het gesprek is aangegaan met [verweerster] teneinde tot verbeteringen te komen al dan niet met oplegging aan [verweerster] van een heel veel minder ingrijpende sanctie dan beëindiging van haar dienstverband. Dat Divi geen vertrouwen meer heeft in [verweerster] als Executive Manager zoals door haar gesteld valt in het licht van al het vorenstaande objectief gezien niet te billijken.

3.4De slotsom luidt dat het Gerecht geen gewichtige reden ziet voor (voorwaardelijke) ontbinding van de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst. Het verzoek daartoe van Divi zal daarom worden afgewezen. Er zijn geen feiten of omstandigheden gesteld die een andersluidend oordeel kunnen dragen.

3.5Divi zal, als de in het ongelijk gestelde partij, uitvoerbaar bij voorraad worden verwezen in de proceskosten van [verweerster], tot aan deze uitspraak begroot op Afl. 2.500,-- aan salaris voor de gemachtigde (2 punten, tarief 5).