3.1In cassatie kan worden uitgegaan van de feiten vermeld in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 1. Verkort weergegeven gaat het om het volgende.

(i) Zalinco Corporation N.V. en Ocana Corporation N.V. (hierna samen: de vennootschappen) zijn opgericht in 1981. De activiteiten van de vennootschappen beperkten zich tot het aanhouden van bankrekeningen in diverse landen.

(v) In verband met de gerezen conflicten is ATC per 1 april 2005 afgetreden als bestuurder van de vennootschappen.

3.2Het onderhavige geschil vloeit voort uit een tussen [verzoeker] en de zusters gerezen verschil van mening over de vraag wie aanspraak kan maken op de saldi van de door de ontbonden vennootschappen aangehouden bankrekeningen. Volgens de zusters zijn de vennootschappen opgericht in opdracht van hun vader met de bedoeling dat de van de vader afkomstige, op de rekeningen gestorte, gelden en geldswaarden gelijkelijk ten goede zouden komen aan zijn vier kinderen. Volgens [verzoeker] zijn de vennootschappen door hem zelf opgericht om (een deel van) zijn financiële zaken te regelen en was hij zelf vanaf de oprichting de begunstigde (beneficiary owner). Volgens hem werden de aandelen in beide vennootschappen voor hem gehouden door [betrokkene 1] en [betrokkene 2], ieder voor 50 procent.

3.3De curator heeft het gerecht verzocht om onder anderen [verzoeker], diens broer en zusters en [betrokkene 1] te gelasten rekening en verantwoording af te leggen over het gevoerde beheer over het vermogen en de bankrekeningen van de vennootschappen, om de daarbij behorende verificatoire bescheiden ter griffie te deponeren en het daaruit blijkende saldo vermeerderd met de wettelijke rente aan de curator te betalen. Voor zover van belang heeft het gerecht de verzoeken toegewezen, en heeft het jegens [verzoeker] aan de veroordeling een dwangsom verbonden van $ 250.000,-- per dag tot een maximum van $ 10.000.000,--.

3.4Het hof heeft het vonnis van het gerecht bevestigd. Daartoe heeft het onder meer overwogen dat [verzoeker] beheer heeft gevoerd over het vermogen van de vennootschappen. Volgens het hof moet ermee rekening worden gehouden dat de vier kinderen overeenkomstig het door de zusters ingenomen standpunt voor gelijke delen aandeelhouder waren en dat zij thans, na de ontbinding van de vennootschappen, voor gelijke delen gerechtigd zijn tot het te vereffenen vermogen. De curator, die als vereffenaar zowel de belangen van de boedel als van de gezamenlijke schuldeisers behartigt en vertegenwoordigt, heeft bij zijn vordering klaarblijkelijk aansluiting gezocht bij zowel de wettelijke regeling van opdracht als die van gemeenschap. Volgens het hof is in het bijzonder van belang art. 3:173 BW, welk artikel inhoudt dat ieder der deelgenoten van een gemeenschap van degene onder hen die voor de overigen beheer heeft gevoerd, bij het einde daarvan rekening en verantwoording kan vorderen. Nu vaststaat dat de vennootschappen aan alle kinderen volmachten hebben verstrekt op grond waarvan zij beheer over bankrekeningen van de vennootschappen hebben gevoerd of kunnen voeren, komt de vordering van de curator tegen de vier kinderen (waaronder [verzoeker]) tot het afleggen van rekening en verantwoording gerechtvaardigd voor, aldus het hof. (rov. 4.3)

3.5De klacht van onderdeel I van het middel luidt in de kern dat het hof een onjuiste maatstaf heeft aangelegd voor het aannemen van een verplichting tot het doen van rekening en verantwoording, althans dat het zijn oordeel van rov. 4.3 in het licht van door [verzoeker] gestelde omstandigheden ontoereikend heeft gemotiveerd. Bij de beoordeling van deze klacht dient het volgende tot uitgangspunt.

3.6Volgens vaste rechtspraak kan een verplichting tot het doen van rekening en verantwoording worden aangenomen indien tussen partijen een rechtsverhouding bestaat of heeft bestaan krachtens welke de een jegens de ander (de rechthebbende) verplicht is om zich omtrent de behoorlijkheid van enig vermogensrechtelijk beleid te verantwoorden. Een zodanige verhouding kan voortvloeien uit de wet, een rechtshandeling of ongeschreven recht (vgl. onder meer HR 2 december 1994, ECLI:NL:HR:1994:ZC1561, NJ 1995/548 en HR 8 december 1995, ECLI:NL:HR:1995:ZC1911, NJ 1996/274). Aan het oordeel dat op grond van ongeschreven recht een verplichting bestaat om zich te verantwoorden over de behoorlijkheid van het over het vermogen van een ander gevoerd beheer, kan bijdragen dat sprake is van een rechtsverhouding die verwantschap vertoont met een of meer in de wet geregelde gevallen waarin een dergelijke verplichting is neergelegd, zoals gemeenschap, opdracht of zaakwaarneming. Voor het overige is het antwoord op de vraag of een zodanige verantwoording geboden is, sterk afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Omstandigheden die in dit verband een rol kunnen spelen zijn onder meer: (i) de redenen waarom het beheer is gevoerd, (ii) de verhouding die bestond tussen degene die het beheer voerde en de rechthebbende, (iii) hetgeen in de relatie tussen partijen of in soortgelijke gevallen gebruikelijk is of was, (iv) de mate waarin degene die het beheer voerde, zelfstandig kon en mocht handelen, en (v) de mate waarin de rechthebbende in staat is geweest de handelingen van degene die het beheer voerde te overzien en voor zijn belangen op te komen.

3.8De in de onderdelen II-IV aangevoerde klachten kunnen evenmin tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 lid 1 RO, geen nadere motivering nu die klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.