Grenst woning wel of niet aan aangrenzend openbaar toegankelijk gebied?

Indien een deel van een perceel grenst aan openbaar toegankelijk gebied dan kan dat deel inderdaad niet worden beschouwd als achtererfgebied en is - m.u.v. enkele kleine bouwwerken - geen vergunningvrij bouwen mogelijk. In uw geval kent het perceel twee bestemmingen: een woonbestemming en een agrarische bestemming. Uit jurisprudentie volgt dat een agrarische bestemming niet ten dienste van een woonfunctie kan worden ingericht. Het deel van het perceel dat een agrarische bestemming heeft kan dus niet gezien worden als ‘erf’ in de zin van het Bor, bijlage II. Het deel met de woonbestemming grenst daarmee dus niet aan de openbare weg, maar aan een ander perceel. Daarmee kan het gehele deel met woonbestemming - voor zover het verder aan de definitie voldoet - gezien worden als achtererfgebied.De vraag is natuurlijk wel hoe breed die strook tussen erf en openbaar toegankelijk gebied moet zijn om niet meer te hoeven spreken van ‘grenzend aan’. Jurisprudentie op dit gebied is er nog niet. In een andere uitspraak waar ‘grenzen aan’ aan de orde was (ECLI:NL:RVS:2015:3220) heeft de Afdeling geconcludeerd dat dat letterlijk moet worden genomen. Het lijkt er dus op dat ook smalle stroken tussen erf en openbare weg tot gevolg hebben dat er geen sprake meer is van grenzen aan openbaar toegankelijk gebied. Het is echter wel de vraag of de Afdeling een volgende casus vergelijkbaar zal uitleggen, te meer omdat de toelichting op het Bblb (de voorganger van het Bor, bijlage 2) spreekt over stroken die ‘de relatie met openbaar toegankelijk gebied verbreken’.