Resort Limburg exploiteert EuroParcs Limburg in Echt-Susteren. De gemeenteraad stelt voor een naburige camping een bestemmingsplan vast dat de huisvesting van arbeidsmigranten mogelijk maakt. Resort Limburg procedeert onder meer uit vrees voor overlast, parkeerproblemen en waardevermindering van haar eigen park.
Wat leert de uitspraak AbRvS 5 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:711, ons?
Overlast is toch vooral een handhavingskwestie.
Een maximumaantal arbeidsmigranten zonder maximaal aantal appartementen is lastig handhaafbaar. De Afdeling oordeelt het plan op dit punt gebrekkig.
In de planregels wordt verwezen naar een bijlage met parkeerkencijfers. Die bijlage bevat geen normen voor de huisvesting van arbeidsmigranten. In de plantoelichting valt te lezen dat er 0,8 parkeerplaats per migrant moet gelden. Plantoelichting en planregels matchen dus niet. Dat gaat fout (artikel 3:2 Awb).
Een planregel luidt: “de tijdelijke bewoning in onzelfstandige wooneenheden enkel is toegestaan voor een periode van 10 jaar na onherroepelijk worden van het bestemmingsplan.” Maar daarna? Dat wordt niet geregeld en dan kan er ter plaatse (vrijwel) niks meer. Dat is in strijd met het criterium van een goede ruimtelijke ordening.
En die “onzelfstandige wooneenheden” had de raad wel willen definiëren, maar dat is-t-ie vergeten. Wederom artikel 3:2 Awb…
