De stikstofproblematiek heeft een enorme impact op de economie en de agrarische sector in het bijzonder. LTO blijft teleurgesteld over de uitspraak van de Raad van State en de gemaakte belangenafweging in een klein en welvarend land als Nederland. Zeker met de impact van de coronacrisis op samenleving en economie zou dit dossier ons niet zo mogen blokkeren.
LTO heeft hetzelfde gevoel bij de wetgeving die in december door de Tweede Kamer is aangenomen. Tegelijkertijd is er dankzij de lobby van allerlei partijen veel verbeterd vergeleken met de oorspronkelijke wetsvoorstellen. LTO heeft samen met enkele andere landbouwpartijen voor de behandeling in de Tweede Kamer zeven aandachtspunten benoemd, waarvan er zes aan de orde zijn gekomen en in voorstellen zijn gegoten. Zo moeten naast ecologische, ook de sociaaleconomische gevolgen van doelen en maatregelen worden gewogen; mag de resultaatverplichting in de wet geen bewegend doel zijn; en moet er duidelijkheid zijn over termijn en kosten bij oplossen melders en knelgevallen. Een lobby met resultaat.
Helaas is het onhaalbaar doel van 50% reductie voor 2035 overeind gebleven. Een onmogelijkheid in de wet verankerd.
Stikstofreductie van 50% in 2035 onhaalbaar
Een stikstofreductie van 50% in 2035 volgens LTO niet reëel en onhaalbaar. Met de huidige beschikbare technieken is de huidige taakstelling van 26% reductie in 2030 al ambitieus. Innovatie vergt tijd, geld en ruimte en die zijn in de wet voor 2035 onvoldoende geregeld. Ook past het tempo van de voorgestelde reductie niet bij het investeringsritme van veel ondernemers. LTO wil dat de Eerste Kamer daar op ingrijpt.
Voor de behandeling in de Eerste Kamer, gepland op 23 februari, zal LTO ook met Eerste Kamerleden in contact zijn. Het is de vraag of uitstel van de wet een oplossing voor de knelgevallen dichterbij brengt, en of een volgende Tweede Kamer en kabinet tot een wet zou komen die onze leden betere oplossingen biedt dan de wet die nu in de Eerste Kamer behandeld wordt.
