Op 1 juli 2015 is de Programmatische Aanpak Stikstof (hierna: de PAS) in werking getreden. Hieraan is een lange voorgeschiedenis voorafgegaan, die begon met de ingebrekestelling van de Europese Commissie op 24 oktober 2000. Nederland kreeg een tik op de vingers van de Europese Commissie vanwege een gebrekkige implementatie van (kort gezegd) de Vogelrichtlijn en de Habitatrichtlijn.
Het is vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de EG dat een richtlijn uit zichzelf aan particulieren geen verplichtingen kan opleggen en dat een bepaling van een richtlijn als zodanig niet tegenover een particulier kan worden ingeroepen.
Gelet hierop was het destijds voor een bestuursorgaan niet mogelijk om (bijvoorbeeld) de aanvraag om milieuvergunning te toetsen aan de Habitatrichtlijn en de Vogelrichtlijn. Zolang een derde, bijvoorbeeld een milieuvereniging, geen beroep had gedaan op een (vanwege de gebrekkige implementatie) rechtstreeks werkende richtlijnbepaling, mocht een bestuursorgaan hieraan niet toetsen en moest dus een daarmee strijdig besluit worden genomen. Indien door een derde in beroep vervolgens een beroep werd gedaan op de richtlijnbepaling, dan sneuvelde het besluit.
Mr. P.P.P. Bodden schrijft het artikel Met de PAS uit de impasse?. Dit artikel is gepubliceerd in Agr.r. 2015/6. Wilt u het gehele artikel lezen, dan kunt u het
hier
downloaden.
