In mijn blog van 14 juli 2016 1) berichtte ik u al over de afschaffing van de precariobelasting voor nutsnetwerken. Op het moment dat ik die blog schreef had de minister net een wetsvoorstel, die deze afschaffing mogelijk maakte, naar de Tweede Kamer gestuurd. Inmiddels hebben zowel de Tweede Kamer als de Eerste Kamer dit wetsvoorstel (na wijziging) aangenomen. Vanaf 1 januari 2022 kan er geen precariobelasting meer worden geheven voor nutsnetwerken.
1)
http://www.omgevingsweb.nl/nieuws/precariobelasting-op-nutsnetwerken-afgeschaft
Tweede Kamer
In het (oorspronkelijke) wetsvoorstel was een overgangstermijn van tien jaar opgenomen zodat gemeenten het effect van het afschaffen van de precariobelasting konden opvangen. Op initiatief van de Tweede Kamer is deze overgangstermijn gehalveerd. Alle gemeenten, die op 10 februari 2016 een verordening met tarief voor het heffen van precariobelasting hebben vastgesteld, mogen nog uiterlijk tot 1 januari 2022 precariobelasting heffen.
Eerste Kamer
De Eerste Kamer heeft dit (gewijzigde) wetsvoorstel op 21 maart 2017 aangenomen.
Gevolgen
Gemeenten die op 10 februari 2016 een verordening met tarief hebben vastgesteld voor het heffen van precariobelasting voor nutsnetwerken kunnen nog tot uiterlijk 1 januari 2022 precariobelasting heffen. De hoogte van de te heffen precariobelasting is beperkt tot het tarief zoals dat gold op 10 februari 2016. Als een gemeente na 10 februari 2016 het tarief dus heeft verhoogd, dan moet zij vanaf 1 juli 2017 het tarief weer verlagen tot het tarief van 10 februari 2016. Als de gemeente al een (te hoge) aanslag heeft verstuurd voor de maanden na 1 juli 2017, dan zal zij deze aanslag ambtshalve moeten verlagen.
Gemeenten die pas na 10 februari 2016 precariobelasting zijn gaan heffen, vallen buiten de boot en mogen vanaf 1 juli 2017 geen precariobelasting meer heffen. Ook zij zullen, als zij reeds een aanslag hebben opgelegd voor de maanden na 1 juli 2017, deze aanslag ambtshalve moeten verlagen.
Alternatieven
Er zijn alternatieven voor het verhalen van kosten. Zo werken sommige gemeenten bijvoorbeeld met een vergunningstelsel voor kabels en leidingen. Daarnaast kan in een overeenkomst een vergoeding voor het gebruik van openbare gronden overeen worden gekomen.
