Huidige verdienmodellen van boeren gaan vaak niet samen met de verwezenlijking van een duurzame landbouw. Wat is nodig vanuit de verschillende schakels in de keten om economische perspectieven te bieden aan boeren? De Rli is gestart met een advies hierover.
De landbouw staat voor grote opgaven om te verduurzamen. De inzet van het Nederlandse kabinet is dat in 2030 kringlopen zijn gesloten en dat Nederland koploper is voor kringlooplandbouw. De Nederlandse boeren zitten vast in een systeem dat is gericht op intensivering en schaalvergroting. De landbouwketen moet sterk internationaal concurreren; dat vraagt om een lage kostprijs.
De vraagstelling voor het advies is als volgt geformuleerd: Welk toekomstperspectief is er voor de Nederlandse agrosector, voor de mensen die er werken en voor de door de landbouw beheerde gronden binnen de randvoorwaarden van duurzaamheid? Hoe kan de maatschappelijke meerwaarde van duurzame landbouw tot uitdrukking komen in economisch perspectief voor ketenpartijen in de voedselsector? Welke kaders zijn daarvoor nodig en welke voorwaarden stelt dit aan sturing op de verschillende schakels in de keten, en met welk instrumentarium kan de overheid actief bijdragen aan het realiseren van de ambities voor een duurzame en innovatieve topsector? De raad verwacht het advies eind 2021 uit te brengen.
De landbouw staat voor grote opgaven om te verduurzamen. De inzet van het Nederlandse kabinet is dat in 2030 kringlopen zijn gesloten en dat Nederland koploper is voor kringlooplandbouw. De Nederlandse boeren zitten vast in een systeem dat is gericht op intensivering en schaalvergroting. De landbouwketen moet sterk internationaal concurreren; dat vraagt om een lage kostprijs.
De boeren zijn schakels geworden in een keten van internationale bedrijven, die allemaal meer verdienen naarmate de boeren meer produceren, denk aan veevoerbedrijven, zaad- en pesticideleveranciers, banken, verzekeringsmaatschappijen, machinebouwers, supermarkten etc.. Boeren ervaren daarmee een spagaat tussen de wens tot duurzaam produceren en de eis van de (inter)nationale markt. Duurzaamheidseisen door de overheid leiden immers tot kostenverhogende maatregelen.
In het werkprogramma 2021-2022 is tegen deze achtergrond de vraagstelling voor het advies als volgt geformuleerd:
Welk toekomstperspectief is er voor de Nederlandse agrosector, voor de mensen die er werken en voor de door de landbouw beheerde gronden binnen de randvoorwaarden van duurzaamheid? Hoe kan de maatschappelijke meerwaarde van duurzame landbouw tot uitdrukking komen in economisch perspectief voor ketenpartijen in de voedselsector? Welke kaders zijn daarvoor nodig en welke voorwaarden stelt dit aan sturing op de verschillende schakels in de keten, en met welk instrumentarium kan de overheid actief bijdragen aan het realiseren van de ambities voor een duurzame en innovatieve topsector?
