Minister Bussemaker (OCW) beantwoordt de vragen van de Kamerleden Oskam en Rog (beiden CDA) over het bericht 'Verplicht archeologisch onderzoek'.
Minister Bussemaker (OCW) beantwoordt de vragen van de Kamerleden Oskam en Rog (beiden CDA) over het bericht 'Verplicht archeologisch onderzoek'.
Betreft: Antwoord op schriftelijke vragen van de leden Oskam en Rog (beiden CDA) aan de ministers van Veiligheid en Justitie en van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap over het bericht 'Verplicht archeologisch onderzoek'
Hierbij zend ik u mede namens de Minister van Veiligheid en Justitie het antwoord op de vragen van de leden Oskam en Rog (beiden CDA) van uw Kamer inzake het bericht 'Verplicht archeologisch onderzoek'.
De vragen werden mij toegezonden bij uw bovenaangehaalde brief met kenmerk 2015Z13658.
Bij de beantwoording verwijs ik een aantal maal naar de beantwoording van vragen van de leden Van Veen en Rudmer Heerema (beiden VVD) naar aanleiding van dezelfde casus (kamerstuknummer 2015D27376). Deze beantwoording en de vragen van de leden Oskam en Rog hebben elkaar gekruist.
De minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap,
dr. Jet Bussemaker
Antwoorden op de schriftelijke vragen van de leden Oskam en Rog (beiden CDA) van de Tweede Kamer der Staten-Generaal inzake het bericht 'Verplicht archeologisch onderzoek' (ingezonden d.d. 03 juli 2015)
1
Heeft u kennisgenomen van het artikel 'Kosten graafwerk zijn voor de bewoner'?1)
Ja.
2
Is het waar dat de genoemde bewoner in het artikel 60.000 euro moet betalen wegens archeologisch onderzoek in de bodem onder zijn voormalige pand? Is het voorts zo dat dit bedrag eigenlijk op 120.000 euro was bepaald maar de gemeente inmiddels de helft van de kosten voor haar rekening heeft genomen?
Ja.
3
Hoeveel bewoners in deze gemeente hebben als gevolg van de brand te maken met kosten wegens graafwerk voor archeologisch onderzoek? Kunt u nagaan welk bedrag deze bewoners (per persoon) kwijt zijn aan de graafwerkzaamheden?
Naar ik heb begrepen zijn er drie ondernemers direct getroffen door de brand. Het gaat om vergelijkbare bedragen.
4
Kunt u de reikwijdte van het begrip verstoorder in de regel de verstoorder betaalt zoals geformuleerd in de Wet Archeologische Monumentenzorg (WAMZ) nader toelichten?
De regel de verstoorder betaalt is terug te voeren op het Verdrag van Valletta. maar staat als dusdanig niet in de Wet archeologische monumentenzorg. Het veroorzakersprincipe gaat er vanuit dat de initiatiefnemer die de bodem verstoort - en daarmee ook het bodemarchief verstoort - primair moet zorgdragen voor het behoud van de archeologische informatie door middel van archeologisch onderzoek. In de Wet op de archeologische monumentenzorg is dit verdragsuitgangspunt geïmplementeerd door een koppeling met de omgevingsvergunning. Een omgevingsvergunning is in de regel noodzakelijk voor een ruimtelijk initiatief als gevolg waarvan het bodemarchief verstoord zou kunnen worden. In het geval van Alkmaar gaat het om een omgevingsvergunning voor de (her)bouw van de door brand verwoeste panden. Het is aan de gemeente om de reikwijdte van het veroorzakersprincipe te bepalen middels de afweging die de gemeente maakt in het kader van de omgevingsvergunning.
Hoe beoordeelt u het gegeven dat een gedupeerde van een woningbrand als verstoorder wordt aangemerkt bij het aanvragen van een vergunning voor de bouw van een nieuw huis? Kunt u zich voorstellen dat dit niet te billijken valt, met name en in de eerste plaats voor de bewoners zelf? Kunt u hier vanuit en/of door aanpassing van geldende wet- en regelgeving verandering in aanbrengen?
Ik heb uiteraard begrip voor de lastige situatie waarin gedupeerden in een dergelijk geval terecht kunnen komen. Echter, voor de bescherming van archeologische resten maakt het niet uit wat de aanleiding is van de bouwactiviteit die plaatsvindt. Wel kan de situatie aanleiding zijn voor de gemeente om een passende afweging te maken. Dit heeft er in het Alkmaarse voorbeeld toe geleid dat de kosten voor het archeologisch onderzoek zijn gehalveerd.
Zoals ik heb aangegeven in de beantwoording van de vragen van de leden Van Veen en Rudmer Heerema over dezelfde zaak, is het niet de Wet op de archeologische monumentenzorg die zelf direct beperkend werkt (kamerstuknummer 2015D27376). De wet biedt gemeenten de mogelijkheid om archeologische voorschriften aan een omgevingsvergunning te verbinden. Gemeenten moeten daarbij een afweging maken tussen archeologische belangen en andere belangen. Zij hebben voldoende ruimte om compenserende maatregelen te treffen.
Overigens staat in het artikel van de Volkskrant dat de wet zou verplichten om onderzoek te doen bij een verstoring die dieper gaat dan 30 centimeter. Dit is onjuist. Gemeenten bepalen in hun bestemmingsplannen welke diepte zij willen
aanhouden.
6
Hoe oordeelt u de impasse die ontstaat wanneer de verzekeraar pas wil uitkeren als er een nieuw huis wordt gebouwd en de gedupeerde pas een nieuw huis kan bouwen als hij de archeologische kosten vergoed? Hoe zou dit opgelost kunnen worden volgens u?
Aan de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed heb ik gevraagd een verkenning uit te voeren naar de handelswijze van verzekeraars in deze gevallen en mij hier voor 31 december 2015 over te rapporteren.
7
Zijn er volgens u nog andere mogelijkheden voor gedupeerden om de archeologische kosten vergoed te krijgen?
Ik ben op deze vraag uitgebreid ingegaan in mijn eerder aangehaalde beantwoording van de vragen van de leden Van Veen en Rudmer Heerema.
1) Volkskrant, 26 juni 2015
