Kan een verhuurder de gemeente dwingen om een huurder in te schrijven in de basisregistratie personen? Koen van Polanen bespreekt opvallende uitspraken in het omgevingsrecht. Deze week deed de Afdeling een uitspraak over het inschrijven van huurders in de BRP.
Deze vraag stond centraal in een uitspraak die de Afdeling deze week deed. Verhuurder (een vakantiepark) verzocht de gemeente om personen wonend op het vakantiepark met terugwerkende kracht in te schrijven in de Basisregistratie Personen. Het college weigerde deze inschrijven en het daartegen ingestelde bezwaar verklaarde zij niet-ontvankelijk. De rechtbank oordeelt dat verhuurder niet-belanghebbend is en daarmee is haar verzoek niet aan te merken als een aanvraag als bedoeld in artikel 1:3 Awb. De Afdeling oordeelt anders. Verhuurder heeft een belang want door inschrijving in de BRP is zij niet langer gehouden tot het betalen van toeristenbelasting en verschuift de verplichting tot het betalen van zuiverings- en rioolheffing naar de huurders. Verhuurder is dus belanghebbend als bedoeld in artikel 1:2 Awb. Dan resteert de inhoudelijke vraag of verhuurder de gemeente kan dwingen om huurders in te schrijven. De Afdeling stelt dat uit de dwingende formulering van artikel 2.4 Wet brp volgt dat de gemeente verplicht is over te gaan tot inschrijving als een persoon dit zelf niet doet. Het verzoek van de verhuurder tot inschrijving van de huurders moet aangemerkt worden als een verzoek om handhaving. Er is dus sprake van een besluit en verhuurder is belanghebbend.
De Afdeling voorziet vervolgens zelf in de zaak door de oordelen dat de Wet brp zich verzet tegen het met terugwerkende kracht inschrijven van personen en daarmee oordeelt de Afdeling dat het college terecht het verzoek van verhuurder heeft afgewezen.
Noot: een verhuurder kan dus met succes aan de gemeente verzoeken om een huurder in te schrijven in de Basisregistratie personen zolang dit maar niet met terugwerkende kracht is!
