Voor u ligt deel 10 van de serie Ruimtelijk Relevant, waarbij de relatie tussen de milieueffectrapportage (m.e.r.) en ruimtelijke ordening centraal staat. In de afgelopen jaren hebben zich op dit vlak veel ontwikkelingen voorgedaan. En ook de komende jaren zal er het nodige veranderen.

Omdat de m.e.r.-regelgeving een Europese oorsprong heeft, zijn Europese ontwikkelingen (zowel regelgeving als rechtspraak) ook van grote invloed op de m.e.r. Een arrest van het Europese Hof van Justitie heeft er in ieder geval voor gezorgd dat m.e.r. bij de Nederlandse bestuursrechter de aandacht van appellanten heeft. Veel beleidsmedewerkers en juristen vragen zich nu af hoe ze een plan of besluit ongeschonden de eindstreep kunnen laten halen. De m.e.r.-regelgeving is dan ook een wereld op zich en is niet makkelijk te doorgronden voor degenen die zich er niet dagelijks mee bezighouden.

Bovendien is het gehele omgevingsrecht al enkele jaren behoorlijk in beweging. Het valt daarbij op dat m.e.r. kan worden gezien als voorloper: ver voor het bestaan van ideeën over een omgevingsvergunning bracht m.e.r. al de verschillende milieuaspecten- en belangen in de ruimste zin van het woord samen. Van de ‘ouderwetse’ hinderaspecten tot aan flora en fauna, klimaatverandering, afval en cultureel erfgoed. Afhankelijk van de kenmerken van een project kunnen al deze onderwerpen in een milieueffectrapport (MER) samenkomen.
Kortom, veel onderwerpen uit de serie Ruimtelijk Relevant hebben een zekere relatie met m.e.r.

Het is duidelijk dat de praktijk op dit moment nog bezig is om zich de ontwikkelingen van de afgelopen jaren eigen te maken. Hopelijk is deze uitgave daarbij een bruikbaar hulpmiddel. Ik dank mijn collega’s Selma van Velsen en Geertje Korf voor het meelezen.

Gijs Hoevenaars
februari 20 13